વરસો જુના બંધનને ફોરમ ગણી હું ખીસ્સે ભરું. ભીતર લગી છાપ છોડતા એ સુંગધી પગલા બોલે છે

અલગ થશે રહેઠાણ આપણુ રહેશે અંતર તારું મારું સહિયારું છે માના આશીર્વાદ દીકરી પૂરું કરજે સપનું આપણુ મજિયારું.

કોણ કારણ વગર મનાવશે તારા વિના, કોણ અકારણ મારાથી રુઠશે તારા વિના?

જીવનમાં ચડતી પડતી, જતી આવતી રહેવાની કોઈ વહાલું જઈ, પાછું વળે તો બહુ પ્યાર લાગે

ગઝલ કાવ્યો તો મારા રોજનાં સાથીદાર છે ઝાલી મારા મનને તે કાયમ લખાવ્યા કરે છે

વળી તહી છે વેલોના ઝૂમખાને પાનાંના લુમખાં જઈ કડીયો શોભાવતી તોરણ પેલ્લા બારણાં

આંખમાં છેવટે એક આશા હજી પણ રહી જો બળીયો હશે સાથ સમજો છોડાવી ગયું

લુંટ્યા સુખ ચેન પળવાર માં ઓલા સપના ની મોકાણ માં

કુણો કુણો અભાવ બધો ઝાકળની જેમ ઉડવા લાગ્યો.