મને,
તારા વગરની એક સાંજ આપ
તો હું જરા મને ગોતી દઉં.
આ રેશમી કોશેટો ઘડીક છૂટે,
તો હું આળશ મરડી મને જોઉં.
છે મુક્ત આકાશ અને ખુલ્લાં પંખ
મન છૂટે તો આભ આંબી લઉં.
આ સ્નેહની સાંકળ શું મજબૂત!
સઘળું જોર પછી હાર માની રહું.
મારી હારમાં છે તારી જીત
આ વાત ને હું ગળે લગાવી જઉં
~ રેખા પટેલ ‘વિનોદિની’
Leave a Reply