Gazal

ચિરપરિચિત સ્પર્શ થી હૈયા મહી એ ભરતીની લહેર ભરી જાય ને, સંઘ્યા ટાણે મંદિરમાં ઘંટારવ થઇ જાય જો આટલું કઈ થાય.

લજ્જા ઓથે છુપાઈ રહી અમીનેષ તાકતી બારી, હર્ષ શોકની ઝાલર, સ્નેહના પડદે સજતી બારી

સુક્કો ભઠ્ઠ આ કિનારો રેતાળે પડ્યો અહી ઘૂઘવાતો દરિયો વહેતો કોણ માનશે

એ શબ્દો સાથ ખંજર ક્યાં જરૂરી હોય છે અમથું હ્રદય વ્હેરાય છે ચુપીની વાપરો તલવાર ને માણસ હદયથી વેતરાતો જાય છે

એ પહેલા તો મને કોઈ ફૂલની ઉપમા આપે છે પછી દિલને ઉપવન બનતું એ રોકવા આવે છે

હોળીમાં બાળી નાખો ઝઘડાઓની સાથે સઘળા વેર સ્નેહે સૌને સાંકળતી વેલી થઇ જો આવી ધૂળૅટી