Poetry

અભિસારીકા, અપ્સરા, ફુલપરી લાગે તું. અધરો પર મંદ મુશ્કાન, લાલીમા મધુર લાગે તું.

થીજેલા રક્ત માં આવતો તારા સ્પંદન નો ગરમાવો. મારા શ્ર્વાસો માં ગુંજતો તારા નામ નો ટહુકો,

શરમ ના શેરડા મુખ પર છવાવા દે. આંખો ને આમ જ ઝુકેલી રહેવા દે.

જીવન તારુ ચડતા ક્રમે ઓટ ના આવે કદી.. રાહ હોય મુશ્કેલ પડ, ઉભો થા..મંંઝીલ મળશે તારી..

નસીબ ની સંતાકુકડી ખુબ ચાલી આંખ મીચૌલી રમતા રમતા

ના કોઇ ઇચ્છા… મળીએ ના મળીએ હરિઇચ્છા.. બસ કરીયે નિરંતર…

સંબંધો માં નવી કુંપળો ફુટવા ની ક્ષણ ની.. તારા માં જાગ્રત થતા ‘સ્વ’ ની

વાંસળી ના સુર ને ગીત પાછા આપો. રાધા ની પ્રિત માં જીવવું મારે.

આ સંબંધ એક દોસ્તીથી વધારે… કયારેય ના હોય. ઈશ્ર્વરની બક્ષીશ, આપણો ચુંટેલો સંબંધ.

અને તું સચ્ચાઇ નો આઇનો દેખાડે વાળ માં સફેદી,ચહેરા પર કરચલી,

જીવન ના પંથે પ્રેમ ના પુષ્પો પથરાવી અે, સદી ઓ સુધી ગાથા આપણી ગવરાવી એ તું ને હું.