ફિલ્મ રિવ્યુ- વી આર ફેમિલી

મિડ-ડે તા. ૪ સપ્ટેમ્બર ૨૦૧૦માં પ્રકાશિત

પરિવારિક પ્રોબ્લેમ

ફિલ્મ સરવાળે નિરાશ કરે છે. હ્યદયસ્પર્શી બનવામાં કામિયાબ ન થઈ શકતી આ ફિલ્મે કાજોલ-કરીનાનું સરસ કાસ્ટિંગ વેડફી નાખ્યું છે.

બે સ્ટાર

સૌથી પહેલાં, ‘વી આર ફેમિલી’ના પ્લસ પોઈન્ટ્સનું લિસ્ટ. શરૂઆતમાં જ જાહેરાત કરી દેવામાં આવે છે કે આ ફિલ્મ ૧૯૯૮માં બનેલી હોલીવૂડની ‘સ્ટેપમોમ’ પર આધારિત છે. ક્રિસ કોલંબસ એના ડિરેક્ટર હતા અને રોનાલ્ડ બાસ સહિત પાંચ જણા એના લેખકો હતા. સારું લાગે છે આ પ્રકારની નૈતિકતા અને નિખાલસતા જોઈને. બસ, પ્લસ પોઈન્ટ્સનું લિસ્ટ પૂરું.

હવે માઈનસ પોઈન્ટ્સ. ઓહો, ક્યાંથી શરૂ કરીએ. મરી રહેલી મા, નમાયા થઈ રહેલાં સંતાનોની પીડા, સાવકી માનો સંઘર્ષ, બે સ્ત્રી વચ્ચે ખેંચાઈ રહેલો પુરુષ અને કંઈકેટલીય લાગણીઓનું મેઘધનુષ સાચું પૂછો તો કાયદેસર રાઈટ્સની તસ્દી લેવા માટે ‘સ્ટેપમોમ’ પરફેક્ટ ફિલ્મ હતી. ભારતીય ઓડિયન્સને સ્પર્શે એવો તેમાં ખૂબ બધો મસાલો હતો. એમાંય પ્રોડ્યુસર કરણ જોહરે કાજોલ જેવી કાબેલ અને કરીના કપૂર જેવી પ્રમાણમાં સારી અભિનેત્રીને સાઈન કરી એટલે લાગ્યું હતું કે વાહ, કાસ્ટિંગ પણ પરફેક્ટ છે… પણ આ ‘વાહ!’વાળી ફીલિંગ હરામ બરાબર ફિલ્મ જોતી વખતે આવતી હોય તો. કાશ! હોલીવૂડની ફિલ્મની વાર્તાની સાથે એની ક્વોલિટી પણ એડપ્ટ થઈ શકતી હોત.

ડિવોર્સવાલી લિવ-ઈનવાલી

કાજોલ અને અર્જુન રામપાલ ડિવોર્સી કપલ છે. છૂટાછેડા પછી પણ બન્ને વચ્ચે સુમેળભર્યો સંબંધ છે. તેનું કારણ છે તેમનાં ત્રણ બચ્ચાં, બે બેબલી અને એક બાબો. ફેશન ફોટોગ્રાફી કરતા અર્જુનભાઈને એક લિવ-ઈન ગર્લફ્રેન્ડ પણ છે કરીના કપૂર. અર્જુન પોતાના ફેમિલી સાથે કરીનાની દોસ્તી કરાવવા માગે છે, પણ ઊલટાનું બે બૈરાં અને ત્રણ છોકરાં વચ્ચે મહાભારત ફાટી નીકળે છે. અભાગણી કાજોલને અધૂરામાં પૂરું સર્વાઈકલ કેન્સર થયું છે અને તેના જીવન પર પૂર્ણવિરામ મૂકાય એટલી જ વાર છે. એને ચિંતા એ વાતની છે કે હું મરીશ પછી મારાં છોકરાંવનું કોણ? સંબંધોનાં સમીકરણો બદલાતાં જાય છે અને છેલ્લે, નેચરલી, સૌ સારાં વાનાં થાય છે.

ના ખુશી ના ગમ

‘વી આર ફેમિલી’માં સૌથી પહેલી ખીજ તમને એ વાતની ચડે કે આ આખો શંભુમેળો ઓસ્ટ્રેલિયામાં શું કામ રહે છે? કરણ જોહરને પોતાની ફિલ્મો ધરાર ફોરેનમાં શૂટ કરવાનું વળગણ છે. ઠીક છે. ડિવોર્સ થઈ ચૂકેલા એક્સ હસબન્ડ-વાઈફ વચ્ચે દોસ્તી હોય અને વર પાછો લિવ-ઈન ગર્લફ્રેન્ડને બધાને મળાવવા લઈ આવે અમેરિકા જેવા દેશોમાં આ પ્રકારની સિચ્યુએશન બરાબર છે બાકી ભારતીય સામાજિક સંદર્ભમાં દર્શકોને આ વાત સાથે આઈડેન્ટિફાય કરવામાં મુશ્કેલી પડે તેમ છે.

આમ છતાંય, ફ્રેન્કલી, ફિલ્મનો ફર્સ્ટ હાફ સાવ નાખી દેવા જેવો નથી. કાજોલ-અર્જુને એક્ઝેટલી શા માટે ડિવોર્સ લીધા હતા, અર્જુન અને ફેશન ડિઝાઈનર કરીના વચ્ચે શી રીતે સંબંધ બંધાયો આ બધી વિગતોમાં પડ્યા વગર ફર્સ્ટ-ટાઈમ-ડિરેક્ટર સિદ્ધાર્થ મલ્હોત્રા સીધા જ મુખ્ય મુદ્દા પર આવી જાય છે, જે સારી વાત છે. પાત્રાલેખનમાં બારીકાઈથી નક્સીકામ થયું ન હોવાને કારણે બધાં કિરદારો સપાટ લાગે છે તે ખરું, પણ તેમ છતાં ફિલ્મના પૂર્વાર્ધમાં ઠીકઠીક ટેન્શન છે અને લાગણીઓના ચડાવઉતાર છે.

સેકન્ડ હાફની શરૂઆતમાં કાજોલ સામે ચાલીને કરીનાને પોતાની ઘરે લઈ આવે છે અને અહીંથી ફિલ્મનો ટેમ્પો ઠંડો પડવા માંડે છે. કાજોલનાં બાળકો પણ કરીનાના પક્ષમાં છે. અર્જુન તો પહેલેથી જ કરીનાના ડિઝાઈનર ખિસ્સામાં હતો જ. મતલબ કે કોઈની વચ્ચે હવે કોઈ જાતનું કન્ફ્રન્ટેશન, વિરોધ કે સંઘર્ષ જ નથી. ફિલ્મની વાર્તા ખરેખર તો અહીં પૂરી થઈ. હવે વાત માત્ર ચ્યુઇંગ ગમની જેમ ખેંચાય છે. ભાવિ સાવકી માનું પરિવારનો હિસ્સો બની જવું આ ફિલ્મનો છેલ્લો અને સૌથી મહત્ત્વનો પ્લોટ પોઈન્ટ છે, જે બહુ જ વહેલો આવી જાય છે. કરીનાની ઘરમાં એન્ટ્રી પછી સ્ત્રીઓ વચ્ચે થોડીઘણી ચણભણ થાય છે, પણ તેનાથી વાર્તાપ્રવાહમાં ખાસ કંઈ ઝમક આવતી નથી.

મૂળ વાંધો આ છે- ઓરિજિનલ વાર્તા હ્યદયસ્પર્શી છે, કાજોલ-કરીના જેવી અભિનેત્રીઓ છે અને બજેટને નામે પૈસાની રેલમછેલ છે છતાં ફિલ્મ દર્શકના દિલને સ્પર્શી શકતી નથી. ન તમને કાજોલ પ્રત્યે સહાનુભૂતિ જાગે છે, ન સૌને ખુશ રાખવા આમથી તેમ દોડાદોડી કરતી કરીનાની દયા આવે છે કે ન ચિબાવલાં બાળકો પર વહાલ ઢોળાય છે. અર્જુન રામપાલનું તો સમજ્યા હવે.

ફિલ્મ જોતી વખતે નાક સિકૂડ સિકૂડ કરીને રડવામાં ક્યારેક એક પ્રકારનો આનંદ મળતો હોય છે. આપણે તો ‘કભી ખુશી કભી ગમ’ જેવી રડકુ ફિલ્મની અપેક્ષા રાખીને ખિસ્સામાં એક્સ્ટ્રા રૂમાલ રાખીને ગયા હતા, પણ આમાં તો મારું બેટું કરૂણ દશ્યોમાં હા-હા-હા-હા કરતા દાંત કાઢવાનું મન થાય છે. તેમાંય ફિલ્મની ક્લાઈમેક્સ તો તદ્દન વાહિયાત છે અને રહીસહી કસર પૂરી કરી નાખે છે. સંવાદોમાં ધાર નથી. શંકર-એહસાન-લોયનાં ગીતોય નિરાશ કરે છે.

કરીનાની કમર સાઈઝ ઝીરો હોય કે ન હોય, પણ તેનાં શરીરના વણાંકોના નામે મોટો ઝીરો છે જ. અગરબત્તી જેવા ફિગરવાળી, આખા શરીરમાં ગણીને દોઢ હાડકાં ધરાવતી, થોડી થોડી વારે કારણ વગર હોઠ બહાર કાઢીને ‘પાઉટ’ કર્યા કરતી કરીનાનો અભિનય ઓકે છે. અર્જુન રામપાલે ભલે નેશનલ અવોર્ડ જીત્યો હોય, પણ તેની જગ્યાએ ફિલ્મમાં બહેતર એક્ટર હોત તો સારું થાત. કાજોલનો અભિનય હંમેશ મુજબ સરસ છે, પણ તેને કંઈ તમે કાજોલના શ્રેષ્ઠ પર્ફોર્મન્સીસના લિસ્ટમાં સામેલ ન કરી શકો. સૌથી નાની દીકરી બનતી બેબલી બહુ ક્યુટ છે.

ડિરેકશનમાં તાજગીનો અભાવ છે. અગાઉ ગુજરાતી છાપાંમાં ફિલ્મની બ્લેકએન્ડવ્હાઈટ જાહેરાતોમાં ‘બહેનોનાં ટોળેટોળા જમાવતું પારિવારિક ચિત્ર’ એવા શબ્દો મૂકાતા. ‘વી આર ફેમિલી’માં બધું જ ડિઝાઈનર હોવા છતાં ફિલ્મ તે જમાનાની હોય તેવી અસર ઊભી કરે છે. પ્રોડ્યુસર અને ડિરેક્ટરે કાજોલ-કરીનાનું અફલાતૂન કાસ્ટિંગ વેડફી નાખ્યું છે.

તો શું કરવું? જો તમે કાજોલ અને સાંઠીકડા જેવી કરીનાના ભયાનક મોટા ફેન હો અને તમારે ટાઈમ ‘કિલ’ જ કરવાનો હોય તો આ ફિલ્મ નછૂટકે જોઈ નાખવી. અન્યથા ફિલ્મના પ્રમોશનના ભાગરૂપે કરણ જોહરે કાજોલકરીનાનો જે મસાલેદાર ટીવીઈન્ટરવ્યુ લીધો હતો તેનું રિપીટ ટેલિકાસ્ટ જોઈ લેવું. ‘કોફી વિથ કરણ’ સ્ટાઈલનો આ ઈન્ટરવ્યુ ફિલ્મ કરતાં અનેકગણો વધારે એન્ટરટેનિંગ છે.

૦૦૦ ૦૦૦ ૦૦૦

– Shishir Ramavat

( Note – This Article is Originaly Written in Year 2010 )