સમયને હાથ જોડ્યા તોય, પાછો ક્યાં વળે છે… જો.
અને, માંગ્યા વગર પીડા બધી આવી મળે છે… જો.

કદી વાસંતી સપનાં આંખમાં રોપ્યા હતાં એથી ,
હવે તો પાનખર પણ, થઈ ગુલાબી ને ફળે છે… જો.

હથેળી બંધ છે ને, કાલ પણ એમાં સલામત છે ,
છતાંયે બીક રાખી, આજ કેવી સળવળે છે… જો.

છલોછલ બારમાસી લાગણી કેરા સરોવરમાં ,
અધૂરી ઝંખના, ટોળે વળીને ટળવળે છે… જો.

સમય, સંજોગને ગ્રહોતણાં. માંડીને વરતારા ,
તું મનગમતી કરીને વાત, ખુદને પણ છળે છે… જો.

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા