સલામ તારી તરસને,તારી તડપને,
પામ્યું શું ને શું પામશો…?
પામવું જ જરુરી નથી…
તરસ ને તડપ નું પણ પોતીકું વજુદ છે.
જરુરી આ સ્પંદનો છે.
એકબીજા માટેની આ લાગણી…
સવારના સૂર્યોદયને સાથે માણવો,
સૂર્યાસ્તની પ્રતિક્ષા કરવી..
એક બીજાની નાની જરુરીઆતોનું ધ્યાન રાખવું…
સાથે જીવવું કે સહજીવન જ જરુરી નથી…
તારી ચુપી પણ એટલી જ જરુરી જેટલું તારુ બોલવું ને મારું સાંભળવું..
તારી દૂનીયામાં તને ખુશ જોઇ મળતી ખુશી,
તારી સફળતા પોતીકી લાગતી..
તારી પીડા એ આંખ ભરાતી..
કેટલુ અવ્યકત રહેતું તો પણ સમજાતું…
તડપ તરસ ?
એતો રહેવાની..અને એજ જીવવા નું બહાનું બનતી.
કાજલ તો તારા નામની દર્શન ની પ્યાસી…
દૂર રહી સતત તારુ જ સાનિધ્ય અનુભવવું….

~ કિરણ પિયુષ શાહ ‘કાજલ’