તરસ જન્મો જન્મ ની લઇ આમ સાગર કિનારે તરસ્યો બેઠો.
તરસ ના મારયો સાગર ની ખારાશ પણ પી બેઠો.
હ્રદય માં તમારીઅધુરી ચાહત ને સંગ્રહી જીવી ગયો.
દ્રીધા જીવવા ની હતી ને મૃત્યુ નો મહોત્સવ કાયમી બનાવી ગયો.
એમાં તમામ ઇચ્છા ને ભગ્ન સ્વપના નો જામ બનાવી પી ગયો.
ચાહત માં ખત્મ ખુદ ને કરી હું મારી કહાણી કહી ગયો.
કાજલ મારી આંખ ના આંસુ ને તમારી આંખ માં રોપી ગયો.
નામ માં શું રાખયુ છે કહી નામ જગ માં અમર કરી ગયો.

~ કિરણ પિયુષ શાહ ‘કાજલ’