ગાલગા, લગાલગા, લગાલગા, લગાલગા
ધારણા કરી નદી તણો હવે બહાવ છું ,
હાથમાં રહીં અહી જરા તરા ભરાવ છું
હાલમાં અહીં તને મળી ગયું સખા બધું ?
ફૂલમાં પરાગ છું નભે ઉડી છવાવ છું.
રાખવું હવે, સમય બની જરા લગામમાં ,
સાગરે પરીકથા બની ફરી તણાવ છું
લાગણી હવે ઠગે તને- મને મળી ફરી,
ચેતજે, ઠગો બનેલ લોક થી ઠગાવ છું.
બોલવું ફરી જવું, નિયમ બની ગયો અહીં
બાંધવું હવે સરળ બનેે ફરી બંધાવ છું.
કહું સાંભળો તમે જગત પિતા કથા ખરી,
અવનવા ઘડે ઘાટ, ફરી ફરી ઘડાવ છું.
યાદને દિલે ભરી અમન ચમન કરું અહીં ,
આંખમાં છબી ભરી ચિતાર એ છપાવ છું
‘કાજલ’
કિરણ પિયુષ શાહ
Leave a Reply