મેં મને મળવાનું બસ ધાર્યું હતું સમજણ થકી. . . !
પ્રેમ કેરું ટાંકણું માંગ્યું હતું સમજણ થકી. . . !

એ નદી, સાગર ને અંતે મેઘ થઈ વરસી પડ્યું,
જે ઝરણ ધીરજ ધરી દોડ્યું હતું સમજણ થકી. . . !

પારદર્શી છે છતાં, એ છે અકળ – સાબિત થયું,
સ્થિર ત્યાં થ્યું, જ્યાં થી મન વાળ્યું હતું સમજણ થકી. . . !

મેં મને પુરવાર કરવા, ક્યાં ઉમેર્યું છે કશું ?
બસ, વધારે જે હતું, છોડ્યું હતું સમજણ થકી. . . !

દર્દ, પીડા, ખુશીઓના અસબાબ થી સધ્ધર ગઝલ,
મારું આ સરનામું મેં, આપ્યું હતું સમજણ થકી. . . !

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા