લગાવ જેવું ન ડાળ રાખે,
પરંતુ પર્ણો ખરે તો કાંપે.

વધુ કે ઓછું, ન મનમાં લાવે,
જે ખુદને મોસમ મુજબ નિખારે.

જો ચાલશો તો છે માર્ગ સામે,
ગણિત સ્હેલું નદી ગણાવે.

મેં હાથમાં બસ આ હાથ આપ્યો,
હ્રદય એ પળથી છે હાથ બ્હારે.

આ હોવું એમ જ ના ઝળહળે કંઇ,
સ્મરણ તમારું મને જગાડે.

ગજું વધ્યાંનો મળ્યો પુરાવો,
સતત રહું છું હું મારી સાથે.

સહીસલામત હું રાખું દર્પણ
ને ખુદને બદલું સમય પ્રમાણે.

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા