કાચનાં ઘર મહી,
પીજીયન ભરાયાં છે,
જે પુરાઈ રહીને,
સ્નો ઝીલવાની
વ્યર્થ મઝા માણે છે .
ઘડીક વિચારે
કૃષ્ણે,
આભે ગોરસ મટકી ફોડી.
કે પછી,
કલ્પતરુ એ મોગરા વેર્યા.
પવનનો સુસવાટો,
તંદ્રા તોડી ગયો.
કાચ ધ્રુજ્યો, પીજીયન ધ્રુજ્યા,
સમજી ગયા
આ જોનસ નામે બર્ફીલું તોફાન છે
જેણે
આખી રાત વરસતા રહી,
લાખો પીજીયનને
કેદમાં રાખ્યા છે .

~ રેખા પટેલ ‘વિનોદિની’