કાં દવા કાં ઘાત છે.
ક્ષણમાં એ તાકાત છે.

સાચવ્યું એકાંત છે,
એથી મન રળિયાત છે.

ઘર તરફ રસ્તા વળ્યા,
સાંજને નિરાંત છે.

તરણું ઝૂકી જાય ત્યાં,
વાયરાની મ્હાત છે.

તારવી લે સાર તું,
મોસમી જઝબાત છે.

આ અષાઢી વાદળા,
તડકાની સોગાત છે.

પાછું વાળી જોઈ લો,
સાચી એ શરૂઆત છે.

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા