એક બારીએ ખુલ્યા પછી …
કેટકેટલા દ્રશ્ય દીઠાં.

કળીથી ખીલતા ફૂલ ઉપર
મંડરાતા ભમરા દીઠાં.

અમીર અને ગરીબના
બહુ અજીબ રંગ દીઠાં.

એક બારીએ ખુલ્યા પછી …
ચહેરા મીઠા મિલનના,
વિરહમાં તડપતા લોક દીઠા

જન્મ અને મૃત્યુ વચમાં
ખુશીથી લઈ શોક સુધીના
સાવ અલગ ઢંગ દીઠાં.

એજ બારીએ બંધ થતા …
મોહ માયા સઘળી છોડી
કર્મોને લઇ પ્રયાણ કીધાં.

~ રેખા પટેલ ‘વિનોદિની’