હું એમનો એમ જ ઊભો છું

વાણલાં વાઈ રહ્યાં છે તે છતાં હું એમનો એમ જ ઊભો છું;
પંખીઓ ગાઈ રહ્યાં છે તે છતાં હું એમનો એમ જ ઊભો છું.

હું જ કૌરવ-પાંડવોની એ સભા ને દ્રૌપદી ને કૃષ્ણ પણ હું,
ચીર ખેંચાઈ રહ્યાં છે તે છતાં હું એમનો એમ જ ઊભો છું.

રક્તના રંગો પૂરી જેને કલામય મેં બનાવ્યાં એ બધાંયે,
ચિત્ર ભૂંસાઈ રહ્યાં છે તે છતાં હું એમનો એમ જ ઊભો છું.

એક પીંજારો છે જેના હાથ દ્વારા સેંકડો વર્ષોથી મારા,
શ્વાસ પીંજાઈ રહ્યાં છે તે છતાં હું એમનો એમ જ ઊભો છું

થઈ ગયાં ઉમરની સાથોસાથ સઘળાં આંસુઓ પણ સાવ ઘરડાં,
સ્વપ્ન તરડાઈ રહ્યાં છે તે છતાં હું એમનો એમ જ ઊભો છું.

– અનિલ ચાવડા