છું ઉપરથી સાવ સીમિત, અફાટ અંદર

છું ઉપરથી સાવ સીમિત ને અફાટ અંદર
રહું છું હું તારા વિચારોના કબાટ અંદર.

મેં ઉઘાડી સ્હેજ બારી જ્યાં વીતેલ પળની,
સેંકડો સ્મરણો પ્રવેશ્યાં સડસડાટ અંદર.

થાય ક્યાંથી મ્હેલની રોનક જરાય ઓછી?
કંઈ સદીઓથી જુએ છે કોઈ વાટ અંદર.

જાતમાંથી બહાર નીકળવા કરું છું કોશિશ,
ક્યારનો લાગી રહ્યો છે બહુ બફાટ અંદર.

ના નથી ભૂંસાતું, ભુલાતું નથી, કરું શું?
નામ ગોખાયું છે એનું કડકડાટ અંદર.

આમ તો સૌ માણસો જેવો જ છું હું માણસ,
બહારથી બિલકુલ ખરબચડો, સપાટ અંદર.

– અનિલ ચાવડા