આજ કશુંક મનમાં ફાગણ જેવું ફૂટે છે,
તહી ભીતરે અતીત સુખચેન લસોટે છે
આ આંબા ડાળે મંજરીઓ બહુ મહોરે છે
પીયુ મિલન કાજ કોયલ સુરને ઘુટે છે.
ફૂલોના તન શરમ સઘળી છોડી ઉઘડે છે
તહીજ ખુશ્બુ વાંચી ભમરા રસને લુંટે છે.
કેસુડાંને ગુલમહોર, કેમ છો એમ પૂછે છે
અહી રંગોની ટોળી આવી બેવને ચુંટે છે
ભાવના સઘળી ભીતે ચિતર્યા મોરની છે
જરી બારી ખોલી ત્યાં ઠંડી મનને કચોટે છે
~ રેખા પટેલ ‘વિનોદિની’
Leave a Reply