Blog – Sarjak

Explore the Ocean of Literature

Read the Content from Writers & Poets

Read your Favorite Articles & Stories

મન, હું કેમ તને સમજાવું

તું તો સપના જોવા કાજે સોળ સજે શણગાર, મારા કાંડા રોજ કપાતા કરવા એ સાકાર,
અંદરવર્લ્ડનું ગીત

માંહ્યલામાં ફૂટે છે ઇચ્છાના બોમ્બ અને રોજરોજ થાય ખૂબ મારકાપ,
મારા સપના

માનવ મન નો તાગ મેળવે મારા સપના. મારી અનકહી કહાની કહે મારા સપના.
એક અધુરી વાર્તા

ચિરપરિચિત સ્પર્શ થી હૈયા મહી એ ભરતીની લહેર ભરી જાય ને, સંઘ્યા ટાણે મંદિરમાં ઘંટારવ થઇ જાય જો આટલું કઈ થાય.
એક અધુરી કવિતા….

આજે તુ નથી,એ સમય નથી,ને ચોમાસું નથી, એ અધુરી ઇચ્છા ક્યાંક જીવંત હતી.
મન માં ચાલતુ વિચારો

રજીત ના ફેંસલા વગર ની લડાઇ… સંતાવાની છતરાયા થવા ની…હાવી થવા ની રમતો..
तू किसीके प्यारमें

प्यार को लफ़्जों की हद में बाँधना मुमकिन नहीं मुजको ग़ालिब कभी हसरत समजकर तो देख।
મન તો મીરાં થઇ ને મ્હાલે

દુ:ખતી રગ ઝાલીને સ્હેજે પીડાને લઉં કાંતી, ને, ખુશીઓના ગીત લખીને ખુદનો ભેરુ થાતી,
તકદીર લઈ ફર્યા અમે

એકલા ‘સિદ્દીક’ ઘોરી માર્ગમાં, ના કદીયે મીર લઈ ફર્યા અમે.
બોલ હવે અનિલ્યા!

સવાર બોલી, ‘કેવું લાગ્યું બોલ હવે અનિલ્યા!’
મારા રુધિરની હું હવે

જમાનો રોકી નહિં શકે મિલન હવે આપણું, સાચા પ્રેમની હવેતો તાકાત જતાવી દઉં
એક અછાંદસ સંવાદ

બસ ક્યારેક યાદોમાં પણ સાથ આપતી રહેજે” આવજે કહી તેમણે સ્નેહપૂર્વક હાથ હલાવ્યો”
એક અંધારી રાતે

પડછાયાની ઓથે, ઓરા નીકળ્યાં, અને ભીંતે ચડવા માંડ્યા.
ઓરડાની મારી બારી

લજ્જા ઓથે છુપાઈ રહી અમીનેષ તાકતી બારી, હર્ષ શોકની ઝાલર, સ્નેહના પડદે સજતી બારી
મન ઉપવન

મન ના ઉપવન ને ફોરમ ના સંગ માં મહેંકતુ કરુ. પતંગીયા ની પાંખો ની ભાત થી ભાતીગળ કરુ.
तुम्हारे बगैर मै

तुम्हारे बगैर मै, मै नहीं होता, मै और मेरा आईना बहुत बातें करते है,
ભીનપવર્ણી તરસનો પડઘો

રંગે-રૂપે નોખાં ટાણાં સંભાળ્યા છે સ્હેજે, વાત જરીક છે લાંબી સખી, પણ તું હોંકારો દેજે,
જોઈએ

કોઈ જોડવા ઈચ્છે, કોઇ તોડવા ઈચ્છે, જોઈએ મહોબ્બતની, કોણ લાજરાખે છે.
પીડાને ઠપકો

તને જ કહું છું સાંભળ પીડા! શરમ-બરમ જેવું લાગે છે કૈં?
100 વષઁ પુરા કરી 101 મી વષઁગાંઠ

વિચારે છે પહેલા કોણ પહોચશે? હા! તે એકલી રહે છે ત્રણ ત્રણ દસકા થી..
એ હાથમાં મારો હાથ

સુક્કો ભઠ્ઠ આ કિનારો રેતાળે પડ્યો અહી ઘૂઘવાતો દરિયો વહેતો કોણ માનશે
એ શબ્દો સાથ ખંજર

એ શબ્દો સાથ ખંજર ક્યાં જરૂરી હોય છે અમથું હ્રદય વ્હેરાય છે ચુપીની વાપરો તલવાર ને માણસ હદયથી વેતરાતો જાય છે
મદભરી આંખોમાં ડુબવું છે

હૈયાના ધબકારે ગુંજે તારુ નામ, અવ્યક્ત ભાવોના સ્પંદન લે તારુ નામ.
आजकी नजम अलग मिजाज

जहॉ भर की भले ही करले हम शेरो शायरी, हर अलफ़ाज़मे मगर तेरा परिन्दा चहकता है
બરછટ હતી ને હતી

હાથવગી કળ અને કૂંચીથી ચેતનાની ધખતી રહે છે જાણે ધૂણી ટેરવાંની વાત જરા સૂણી..
ઝબકવું છે સિતારાને

તમે થાકી ગચા હો, કંટકો રોપી, ચમનવાળા, વતન ખાતર હવે સૌને મહોબ્બતનું ઈજન આપો.
ઉનાળાનું ગીત

સૂરજિયા! તારે ત્યાં અવસર કોઈ આવ્યો છે? આભ આખું ગીત તારાં ગાય છે;
ગરદનથી નીચે જ સૌ ધ્યાન કરે છે

આંખોથી કોણ હવે પ્યાર કરે છે ગરદનથી નીચે જ સૌ ધ્યાન કરે છે

Sarjak – Be the one

As a Open and Platform for Native Literature, We are glad to have you at Sarjak’s World. If you are ready to Join us please feel free to connect with us or learn more from us.

We are Free, Open and Non-Commercial for Serving and Searching Literature around us.

Be the one, Be the Sarjk.

Open Invitation

Join as Contributor

Copying, distributing, or sharing our content without permission is strictly prohibited. All content on this website is sole property of Respective owners. If you would like to use any of our content, please contact us for permission. Thank you for respecting our work.