Article

વિક્ટર હ્યુગોની લખતા સમયે એક આદત હતી, તે પોતાની તમામ નવલકથાઓ લખતા સમયે કપડા કબાટમાં મુકી દેતા, જેના કારણે પોતાના લખાણ પર ધ્યાન આપી શકે, નહીં કે પહેરવેશમાં. પહેરેલી એક જોડી અને શાલ તેમની પાસે હોય.

બી.આર.ટી.એસ.ની મજા માણતા બેઠા ન બેઠાં ત્યાં લલિતભાઈનો ફોન. મેં તો સ્વાભાવિકપણે જ “હલો…” કહ્યું. પણ મને ક્યાં ખબર હતી કે લલિતભાઈ સાચમસાચ હાલી ગયા હશે! વાત એવી બની કે લલિતભાઈ પહોંચી ગયેલાં મારે ઘરે અને અમે તો અહીં બસમાં…

ક્વોટેશનો મુકવાની મારી ઈચ્છા હતી. તેને છોડી દઈએ તો સદાકાળ સથવારો આપતી આ સત્યકથાઓ વાંચવી રહી. બાકી ગુજરાતી લેખકો માટે સાહસ વિશેનું લખવું એ આજે પણ એક પ્રકારનું સાહસ જ છે…. ખરૂ ને ?

તોગડીયાએ 1983માં વીએચપી જોઈન કરેલું, મોદી સાહેબે 1984માં બીજેપી જોઈન કરેલું. પણ આગળ આપણે ટીંગાતી બંદુક ફોડી તે માફક, કામ બંન્નેનું સંઘનો પ્રચાર કરવાનું. કહેવાયને સિંહ પાંજરામાં રહે કે, પાંજરાની બહાર, સિંહને હંમેશા સિંહ જ કહેવામાં આવે છે.

નાટકમાં ચુડેલો આવે છે. આમ તો શેક્સપીયરના તમામ નાટકોમાં ભુત એક ભાગ હોય છે. ઈંગ્લેન્ડમાં આજે પણ સૌથી વધારે ભુતો હોવાની વાતો થાય છે. જેના પુરાવાઓ પણ મળે છે. તે સમયે ચુડેલોને વિદ્રોહીઓ તરીકે જોવામાં આવતી હતી.

કાળા સફેદની આ ભાગદોડમાં ઉદય ચોપરાએ પોતાની બુધ્ધિનું પ્રદર્શન કરતુ વિધાન આપ્યુ, સફેદ દેખાવુ એ તો સ્વમાનની વાત છે. કોઈપણ વ્યક્તિ ફેરનેલસ ક્રિમનો ઉપયોગ કરે તો તેની પર્સનલ ચોઈસ છે. પુરૂષ સ્ત્રી સામે હેન્ડસમ દેખાવા અથાગ મહેનત કરતો હોય છે.

મુછની તો આવી કંઈ કેટલીય કહેવતો છે. મોટાભાગની કહેવતો હિન્દીમાં છે. ફિલ્મોમાં તો મુછ પર આખે આખા ડાઈલોગ લખાયા છે. તો આજે મુછની મહિમાનો ગુણગાન કરવાનો વખત કેમ આવ્યો. આ આખો નવેમ્બર મહિનો વિદેશોમાં મુવેમ્બર તરીકે ઓળખાય છે.

રંતુ પોતાના આક્રામક મિજાજ માટે સિંહણ ઓળખાય છે. જે પોતાના બચ્ચાની પાસે બીજા પ્રાણી તો શું સિંહને પણ જવા નથી દેતી. સિંહનું ભરણપોષણ કરવાની જવાબદારી પણ સિંહની જ હોય છે. જંગલી પ્રાણીઓમાં નર હજુ તમને કંઈ ન કરે, પણ માદાના મૂડ પર આધારિત હોય છે,

ચેસના શોખીનો માટે મિખાઈલે કેટલીક બુક્સ પણ લખેલી. મૂળ તો તેને લખવાનો જ શોખ હતો. જે તેણે 64 ખાનમાં પૂરો કર્યો. ધ લાઈફ એન્ડ ગેમ્સ ઓફ મિખાઈલ તાલ, અટેક વીથ મિખાઈલ તાલ, ધ બોટ્વેનિક. જેમાંથી ધ કમ્પલિટ ગેમ્સ ઓફ મિખાઈલ તાલ એક માત્ર એવી બુક હતી, જે તેના જીવતે જીવ બહાર આવી.

ગુણ વગરની ગુણવંતી, લાંબા નાક વાળી નર્મદા જેના બોયફ્રેન્ડે તેને એટલે કહી છોડેલી કે, તેનું નાક લાંબુ હતું, ચુંબન કરવામાં તકલીફ પડતી. ઉંચા કદની ઉર્વશીને તેની ઉંચાઈના કારણે પતિ ન હતા મળી રહ્યા.

તુષાર ચંદારાણા અમારા પત્રકારત્વ ભવનના પ્રધ્યાપક અને ગુરૂ. જ્યારે પણ તેઓ ટપાલ લખે એટલે સૌરાષ્ટ્ર યુનિવર્સિટીના લાલ ડબ્બામાં નાખી આવે. પહેલેથી તેમને ચર્ચાપત્રો લખવાનો શોખ. જેમનું એક પુસ્તક પ્રહરીની આંખે પણ બહાર પડ્યું છે. જેમાં તુષાર સરના અત્યાર સુધીના લખાયેલા ચર્ચાપત્રોનો સમાવેશ કરવામાં આવ્યો છે.

ગુજરાતી વાંચક તમારી કોઈ પણ ચોપડી ઊપાડે એટલે તેને મોંધી જ લાગવાની. ઊપર સાહિત્યકારનું નામ વાંચી કાં ચોપડી પાછળ ફેરવે અને કાં અંદરનું બીજુ પાનું જ્યાં પુસ્તકના ભાવ લખ્યા હોય ત્યાં જુએ. અને જો તે ચોપડી નીચે મુકી દે તો મોટાભાગના વાંચકો એ ચોપડી નીચે જ મુકી દેવાના.

‘એનએસડી મારા જીવનનો એક હિસ્સો છે.’ તમને કદાચ ખબર નહીં હોય પણ તેઓ કવિ પણ છે. લિખ કે દેતા હું આ ડાઈલોગ આવ્યા પહેલાથી તેઓ કવિજીવ તરીકેનું જીવન ગુજારે છે. સોશિયલ મીડિયામાં લોકો પોતાની કવિતા શેર કરે તેમ તે પણ કરે છે. તેમના એક મુક્તકથી આ લેખની સમાપ્તિ કરીએ.

પરેશને ક્રિકેટર બનવું હતું, પણ ઘરથી કોચિંગ ક્લાસિસ દૂર હતા, મ્યુઝિકમાં કરિયર બનાવવું હતું, યુ.એસ ભણવા માટે જવું હતું, અક્ષય સાથે IIMCમાં ભણવું હતું, પરેશ ઉમેરે છે કે, ‘તમને એવું લાગવા માંડે કે મ્યુઝિકથી હું લોકો સાથે કમ્યુનિકેટ નહીં કરી શકુ, તો એક્ટિંગ છે.

ક્વેદ્રાના ભયાનક જંગલમાં ચેને 180 સૈનિકોએ ઘેરી લીધેલો. તેના તમામ સાથીઓને મારી નાખવામાં આવ્યા. અમેરિકાની સરકાર ચેને વિપ્લવવાદી ગણતી હતી. આથી સરકારે તો બે દિવસ પહેલા જ મારી નાખવામાં આવ્યો છે. તેવી જાહેરાત પણ કરી દીધેલી.

બિઝનેસની દુનિયામાં રતન ટાટા, નારાયણ મુર્તી, જેવા ધુરંધરો પણ રિટાયર્ટમેન્ટ લઈ ચુક્યા છે. તમે કોઈ સિધ્ધી મેળવવાની નજીક હોય અને ગુડબાય કહી દો એટલે તમારા ફેન્સને એક જબરદસ્ત આંચકો લાગવાનો જ છે.

ઉર્મીગીત…. આવું પણ ગીત આવતું તે ચોપડી ખોલી ત્યારે ખબર પડી. હરિન્દ્ર દવે તેના રચયિતા છે. ‘માઘવ દીઠો છે ક્યાંય.’

બાળપણમાં દંગ્ગા ફસાદના કારણે તેમણે માતા પિતા ગુમાવ્યા. એકલા પડ્યા એટલે પગ જ્યાં ઉપડ્યા ત્યાં લઈ ચાલવા માંડ્યા અને આ રીતે ચૈન્નઈથી હૈદરાબાદમાં પહોંચ્યા. તેમનું માનવુ છે કે અહીંથી તેમની લાઈફે કંઈક યુ ટર્ન લીધો.

ગાંગુલી સેટ ઝેવિયર્સમાં ભણતા અને ડોના લોરેટો કોન્વેટમાં. સૌરવ ડોનાની એક ઝલક માટે તેની સ્કુલમાંથી ગુલ્લી મારી ડોનાની સ્કુલે આંટા મારતા. જ્યારે ડોના ન હોય ત્યારે સૌરવ પોતાના મનને એ કહિ મનાવતા કે ચાલો તે નથી પણ તેની સ્કુલ તો છે.