July 2019

Search again, If you can’t find the right things…

Read whatever you like to…

હાથ ઘરેણું લાગ્યું સખીરી

પાન ખરે તો કૂંણી કૂંપળ, સધિયારો થઈ ફૂટે ટહૂકી ટહૂકી માળાઓ પણ, ડાળ તણું ઋણ ચૂકવે
એક ઉત્સવ

શું અહીંના લોક પણ એવા હશે ? આ નગરને ખૂબ સુંદર જોઉ છું.
કાગળ ઉપર આવીને

ફૂલો સરીખી જાત મારી,ઔસ ઓઢું હુ કાયમ ભમરા સરીખા સ્પર્શ કરતો જાય સંગાથ તારો
એક હાથ

કાયમ પ્રેમ ભૂખ્યો હેતના બંધન માટે સદાય રહેતો સામો.
बड़ी राज़दाँ और अजीब

इन्तज़ार में अगर नींद आ गई उसपर भी इल्जाम लगे कोई रस्म निभानी नहीं आती उसे राहे महोबत की
સ્હેજે સ્થિર થવાશે

વિયોગી પળ યાદ અપાવે હું છું એના લીધે, કેમ અને ક્યાં છું ના પ્રશ્નો મારગ મારો ચીંધે,
દ્વારો ખખડતાં, ઘરમહી

દ્વારો ખખડતાં, ઘરમહી શ્વાંસો ડરી ગયા, ખાલીપણામા કેટલા તર્કો જીવી ગયા!
હું રોજ મને તારા મહી શોધું

હું રોજ મને તારા મહી શોધું, શોધી મનમાં સરખાવું છું. કેટલું છુપાવ્યું શું જતાવ્યું, અંતરમાં ચોપડે લખાવું છું
હોય એવું ક્યાં કદી દેખાય છે

રહીરહીને એવું સમજાય છે હોય એવું ક્યાં કદી દેખાય છે
તારી સાથે મને પ્રેમ છે તો છે

તારી સાથે મને પ્રેમ છે તો છે પ્લેટોનિક કે જેમ તેમ છે તો છે
એક સાંજ

બધુંજ સંકેલાઈ ગયું . હવે અવનિ ઉપર અંધારાનું રાજ હતું.
ना रहेते हुए

अब जब भी मिलोंगे ना युँ जाने देंगे आपको, सुनाएगे तनहाई के हमारे किस्से जो हजार है।
સાવ સહજ મારી

માળાના ધબકાર સુણી શણગારો સોળ સજાવે. એક ઝાડ દિલાસો વાવે.
કહો હૃદયજી

આંખ, હોઠ ને શ્વાસ બધામાં થયું મીરાંની જેમ, કહો હૃદયજી, લખ્યા વિના કૈં રહી જ શક્શો કેમ?
એ કહે ‘ આલીશાન ‘થઇ જાઉં

શાંભળે ધ્યાન દઇને ‘સિદ્દીક’ને, સત્યની એ અઝાન થઇ જાઉં.
મારું મન સળગે આજ

આગ ભલે ગમે ત્યા ભડકે, દુર અહી મારું મન સળગે. અન્યાય સામે લડજો ભલે, વેરઝેરથી ના કોઈ કામ સરે.
એક વાર ઘેરાયા

અજાણ્યા થઈ આગને સામે ચાલી આપે હવા, સમયનું બહાનું ધરે કે હોલવ્યા વિના છૂટકો નથી .
ना मुडके तुमने

समयका शोर आसपास यूँ हरवक्त रहा ना दिलकी बातो को सुनकर रोया कभी.
સમજણ ત્યાં શું કરે

સમજણ ત્યાં શું કરે? સાંજ, સવારે કે બપ્પોરે, ટોળેટોળાં સ્મરણોનાં જ્યાં ફરે.
પ્રણયને નિખરવા વફા

પ્રણયને નિખરવા વફા જોઇએ, આ વ્રુક્ષને હંમેશા ઘટા જોઈએ.
મંદમંદ આ મહેક ઊઠી છે…

મંદમંદ આ મહેક ઊઠી છે ચાલો રસભર થઈએ, એકમેકના મનમાં એવો સુંદર અવસર થઈએ.
કવિતા અસ્થિકુંભ …

આંખમાં દરિયો ભરાવી એ સ્મૃતિમાં રહી ગયા મુઠી અસ્થિનો કુંભ બે હાથોમાં પકડાવી ક્યાં ગયો?
એક લાગ્યો અપરાધ

આ વીત્યા વિના કેમ જાણું હું કેટલું ઝીલવાનો એક ફૂલ, નજર અને સપનું મુને સજા દેવાનો
ना मिलते तो अच्छा था ……

भूलने का बहाना करते, हम भूल सकते तो अच्छा था कभी खुद को खोते, सोचते ना मिलते तो अच्छा था

Sarjak – Be the one

As a Open and Platform for Native Literature, We are glad to have you at Sarjak’s World. If you are ready to Join us please feel free to connect with us or learn more from us.

We are Free, Open and Non-Commercial for Serving and Searching Literature around us.

Be the one, Be the Sarjk.

Open Invitation

Join as Contributor

Copying, distributing, or sharing our content without permission is strictly prohibited. All content on this website is sole property of Respective owners. If you would like to use any of our content, please contact us for permission. Thank you for respecting our work.