આવે

ખુશીઓની મુખતારી આવે,
ગમ પર એ બીમારી આવે.

ભણતર મારૂં, એવું છે કે,
જેમ ભણું બેકારી આવે.

દીવાલો અભિયાન ચલાવે,
રોજ નવી પીચકારી આવે.

આ શેરીમાં શંકા શંકા,
જો કે , ત્યાં સન્નારી આવે.

અઢળક લાશો જોતાં લોકો,
તો પણ ના , કંપારી આવે.

શાબાશી નૈ’ મહેફિલ પત્યે,
ઉત્તરમાં કિકિયારી આવે.

અમને જે આ કાળે મળતા,
જાણે સૌ વેપારી આવે.

પાનના ગલ્લેથી નીકળીને,
થાણામાં સોપારી આવે.

– સિદ્દીક ભરૂચી | Siddiq Bharuchi