મૂડ તો મારો ઝઘડવાનો નથી,
તુ ગઝલ મારી સમજવાનો નથી.

વારસાગત ટેવ છે! તો થઇ ફરે,
એ હવે વસ્ત્રો બદલવાનો નથી.

લાશને છે કાંધ દેવાનો રિવાજ,
જીવતાને કો’ ઉંચકવાનો નથી.

હા,સ્વભાવે તો છે લક્ષાધીપતિ,
પણ મહોદય કૈ’ ખરચવાનો નથી.

નાહી લો મોસમ છે સારી,દોસ્તો,
કાલ આ વાદળ વરસવાનો નથી.

તારી શાંભળવા ગઝલ ઊભો રહીશ,
હું સુણાવીને છટકવાનો નથી.

એ મને રડતી મૂકીને જઇ શકે,
એક, એ છે કે તડપવાનો નથી.

~ સિદ્દીક ભરૂચી