દર્દનો પણ ઈલાજ થઈ જાયે,
જો મુલાકાત આજ થઈ જાયે.

નામ નફરતનુ કો’ ન ઉચ્ચારે,
એવું દુનિયાનુ રાજ થઈ જાયે.

કાગડાની જમાત આવે છે,
કોકિલા શો અવાજ થઈ જાયે.

ઈશ્કને ‘નાસમજ’ નશો સમ્જ્યા,
બેગરજ આ સમાજ થઈ જાયે.

સ્મિત છલકે બસ એજ કારણ છે,
મારી સાચી નમાજ થઇ જાયે.

સ્વાર્થ, ઇર્ષા, દગાનુ નામ ન હો,
શ્હેરમાં આ રિવાજ થઈ જાયે.

હું ધરૂં છું ગઝલનું તાજ તને,
જે મહોબ્બતનુ કાજ થઇ જાયે.

~ સિદ્દીક ભરૂચી