ઓલ્યા સપનાની તું કંઇ પૂછમાં,
આવ્યા ડરાવા કેટલીયે રાતમા.

તોડ્યા તાળા સીધા કુદ્યા મનમાં,
પાડ્યા બાકોરા આંખોની ભીતમાં .

હાલ્યા ચોર પગલે સઘળે નીંદમાં,
રહ્યા હંધાય નકાબની જાતમાં.

ફર્યા મનફાવે એ આખા ઘરમાં,
રહ્યા જોડે અજાણ સુતેલ વાતમાં.

લુંટ્યા સુખ ચેન મીઠી સવારમાં
જીવન જાણે વીતે સરકતી રેતમાં.

રહ્યું દલડું તોય આખું સાબુરમાં
બસ આટલું ગનીમત રાહતમાં.

– રેખા પટેલ ( વિનોદિની )