સહેજ ઝૂકી મન થયું નિર્ભાર છે !
ઝીલવાનો ક્યાં હવે પડકાર છે ?

બે-ઘડી મળવાનો બસ વહેવાર છે,
ફૂલ-ઝાકળના અલગ સંસ્કાર છે !

દઈ દીધાની નોંધ એ રાખે નહી,
આ હ્રદય પણ કેવું શાહુકાર છે !

હું મને એની નજર થી જોઉં છું,
એ રીતે મારો થયો વિસ્તાર છે !

પ્રશ્નને ક્યારેય અવગણતી નથી,
એટલે તો જિંદગી કસદાર છે !

ભલભલાની આંખ આંજી નાંખતા,
ઝાંઝવા પણ. . . કેવાં પાણીદાર છે !

આ ગઝલ અંગે વધારે શું કહું ?
ધ્યાન, પૂજા, આરતી, ઉપચાર છે !

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા