ઓ આગ…
શું તારાં બાપ નો માલ છે?
ગમે ત્યારે સળગાવશ તું જીવતાં બાગ

તું સાવ નકકટી છો કે શું?
વગર બોલાવ્યે પ્રગટી ઝડપશ તું લાગ.

કેટલાંય ને દઝાડયાં, લાખોને માર્યા,
બચે તેનાં જીવને લગાવ્યાં તે નર્કનાં ડાઘ

ડૂબી નો મરાય તારે કોઈની ચીસ સાંભળી?
યુવા,વડીલો અને ભસ્મ કરતી તું ગાભણી
તને ક્યાં વય, સ્થળ, સમયનું પ્રમાણભાન
કેટલીય વહુને દહેજ નો તે આપ્યો છે તાપ

આત્મહત્યારા ઓ ને તો તું સાવ હાથવગી
મોત ની જાણે તું જ માલિક ને તું જ પગી
ઠારવાં મથે કેટલાંય તોય ના ઠરતી તું વાયળી
તારો ઘડો ય સળગશે કોક દિ ઓ મહાપાપ

ને ભડભડીયો હોય જ તને તો ઠર એમ લાગજે
કૂવો ખોદેલો હોય ત્યાં જ ટપકજે ઓ આગ

તું એક જ પાકી અગ્નિ ને ત્યાં કપૂતી અળખામણી,
બાકી અગ્નિદેવ તો છે પંચ મહાભૂત માઇ બાપ.
ઓ આગ, ઓ આગ, ભાગી જાં તું કાયમી ભાગ.

~ મિત્તલ ખેતાણી