કશુંય ન હોય ત્યારે બધું દેવામાં લાજ રાખજે

આર્ય મૌનનો બોલકણો તું સાજ રાખજે
સત્ય, પ્રેમ, કરુણાનો જ સહવાસ રાખજે

આંગણે જો આવી ચઢે ને દુશ્મન તોય પણ
દવા,દુઆ આપી શકું ને એ અંદાજ રાખજે

હોમી શકું પહેલાં હું મારી જાતને પ્રદાનયજ્ઞમાં
અન્ય કને પછી જ અપેક્ષાનો રિવાજ રાખજે

હોય બધું જ ને ત્યારે કૈક તો આપી જ શકે સૌ
કશુંય ન હોય ત્યારે બધું દેવામાં લાજ રાખજે

ટોચ પર વેઠવી પડશે કારમી એકલતા ખ્યાલ છે!
લક્ષ્યવેધ ને ખુમારીમાં તું હંમેશાને બાજ રાખજે

– મિત્તલ ખેતાણી
(મિત્તલ ખેતાણી નાં કાવ્ય સંગ્રહ ‘स्वान्तः सुखाय’માં)