વાંક જ સતત કાઢતાં રહેનારનો વાંક હોઇ શકે

બતાવાય છે ને જે મોટું તે જરાક હોઇ શકે
વાંક જ સતત કાઢતાં રહેનારનો વાંક હોઇ શકે

બીજાંને જ સિંહત્વનો ઉપદેશ આપનાર સદાય
આફતમાં પ્રથમ ભાગી જનાર જિરાફ હોઇ શકે

ધારણા, માન્યતા, અંધ કે જાગૃત શ્રધ્ધાયુગમાં
હકીકતની આંખથી જ હકીકત સાફ હોઈ શકે

આજીવન શોધે છે સૌ હાથવગો ખભ્ભો,ખોળો
હક્કથી ને સહજમાં જ્યાં એ બેબાક રોઈ શકે

ધર્મ કરતાં કર્મ જ છે અદકેરું આ કળિયુગમાં
જગત ગણે જેને પુણ્ય એ કદાચ પાપ હોઇ શકે

– મિત્તલ ખેતાણી
(મિત્તલ ખેતાણી નાં કાવ્ય સંગ્રહ ‘स्वान्तः सुखाय’માં)