ઇશ્વરે પણ જ્યાં માંગવું પડે એ બાપા જલારામ છે

ઇશ્વરે પણ જ્યાં માંગવું પડે એ બાપા જલારામ છે
પરીક્ષા કરવામાં ભાગવું પડે એ બાપા જલારામ છે

રામ ભક્ત જલારામનાં નામે પણ પથરા હજુંય તરે છે
પ્રભુને ય જેનું પ્રણ રાખવું પડે એ બાપા જલારામ છે

આજીવન કર્યું માત્ર ભજન,બીજાને ભોજન ને સેવા
દાનને પાછું ફરવું પડે એ અયાચક બાપા જલારામ છે

દેશ,ધર્મ,નાત જાતનાં ક્યાં છે કોઈ લેખાં વીરપુરને ત્યાં
વિદેશીઓને ય દર્શને આવવું પડે તે બાપા જલારામ છે

એક છે માઁ સીતા જેની તોલે રામ ભગવાન ય ન આવે
સતી વિરબાઈમાઁ માં ય માનવું પડે તે બાપા જલારામ છે

પ્રભુકૃપાથી પ્રભુભક્તનાં ધામ છે ગામોગામ-દેશ વિદેશ
ખીચડીમાં આંગળી ચાટવું પડે એ બાપા જલારામ છે

પરચા આજેય સતત અપરંપાર પુરે જ છે દિનદુ:ખીનાં
લાકડી પાઘડીનું કાળે માનવું પડે એ બાપા જલારામ છે

– મિત્તલ ખેતાણી
(મિત્તલ ખેતાણી નાં કાવ્ય સંગ્રહ ‘स्वान्तः सुखाय’માં)