1.
માર્ગમાં છું,
વરસોથી
તારાપણાના ગઢથી ઊતરી રહ્યો છું.

2.
તમામ જૂનાં સંધાનો
ગોટમોટ વાળીને દડાની જેમ
દૂર-દૂર-દૂર ફેંકી દઉં છું
છતાં તરત દોડીને લઈ આવે છે એને
મારા એકાંતનો શ્વાન
અને મૂકી દે છે મારી અંદર
હતાં એમ ને એમ જ…

3.
સુંદર અને ઇસ્ત્રીટાઇટ મારી ચામડીનું વસ્ત્ર
સાવ મેલુંઘેલું ને ચીમળાયેલું થઈ ગયું
પણ હજીયે
એ પહેરી શકતું નથી મને
માત્ર તને જ પહેરી રાખે છે.

4.
સાવ સિફતથી
સુંવાળા સ્પર્શથી
પંપાળી પંપાળીને
વહાલપૂર્વક કાપી લઉં છું,
છતાં રોજ તારાં સ્મરણો
મારામાં ઊગી જાય છે,
દાઢી પરનાં વાળ જેમ…
હું મૃત્યુ પામ્યો છું
મારા શબ પર
વાળની નાનીનાની અણીઓ ડોકિયા કરી રહી છે.

– અનિલ ચાવડા