ગઝલ…પ્રમાણમાં

એવું તો શું લખું હવે તારા વખાંણમાં?
તારૂં સ્મરણ છે આભ ને ધરતીના પ્રાંણમાં.

ખોવાઈ ગઇ છે એક અમારી જ ઓળખાણ,
પહોંચાડજોને ભાળ , તમારી હો જાંણમાં.

તમને અહીં જ મળશે , પરીચય એ હાથનો,
છે દર્દનો ઉજાસ , ગઝલના .. લખાંણમાં.

પહેલાં રડી જ પડતાં હતા દિલ જુદા થતાં ,
રાહત અનુભવે છે હવે સૌ પ્રયાંણમાં.

અંધાર ચોતરફ છે હયાતીમાં ચંદ્રની,
રાખો ભટકતી આત્મા થોડી પ્રમાણમાં.

શે’રો અમારા શબ્દોના જુમ્ખા નથી હે મિત્ર,
મોતી જડે છે, એમને પ્હોંચે ઊડાંણમાં.

– સિદ્દીક ભરૂચી | Siddiq Bharuchi