ભૂલોથી આજને હું ટપારી શકું અગર

ભૂલોથી આજને હું ટપારી શકું અગર,
કદ કાલનું યે એમ વધારી શકું અગર.

સાકાર સ્વપ્ન થાય કે ના થાય, ગૌણ છે,
આ હાથમાં જે ક્ષણ છે, સુધારી શકું અગર.

સમજણનું તેજ સૂર્યથી ક્યાં ઓછું હોય છે ?
‘હું’ ના બધા પ્રભાવ, નિવારી શકું અગર.

રસ્તો મળી જવાની છે સંભાવના સખત,
કોઈને ભીતરે હું, વિચારી શકું અગર.

ધરપત, દિલાસો, હૂંફ થઈ જાય છે ગઝલ,
એનાથી જિંદગીને, મઠારી શકું અગર.

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા