અસ્તિત્વ ઢાળેને એ પૂર્વે જ ઢળવાનું હોય છે

બીજું તો ક્યાં કંઈ કશું જ કરવાનું હોય છે
એ જીવાડેને એમ જ તો જીવવાનું હોય છે

પથ પર જો મળી જાય ને કોઈ દિન દુઃખી
દોરો બનીને બીજાંનાં ઘાં ને સીવવાનું હોય છે

બાહ્યથી બાહ્ય જ રહી ઉતરવાનું છે નિજમાં
સ્વકેડી કંડારવાને અંદર જ વળવાનું હોય છે

મધ્યાહને જ સોંપી દઈએ ને આગામીને તેજ
અસ્તિત્વ ઢાળેને એ પૂર્વે જ ઢળવાનું હોય છે

ભલેને ગોતતું જગત એને મંદિરો મસ્જિદોમાં
આપણે તો અબોલનું આંસુ લૂછવાનું હોય છે

– મિત્તલ ખેતાણી