રાત સાથે પ્રીતી કરી તેની આગોશમાં સમાઈ ગઈ
આંખને કાબુમાં રાખી પણ સપના લલચાવી ગયા
વાદળને ગામ લઇ ગયા,સિતારાઓ બતાવી ગયા
બંધ આંખોમાં આવી મને ક્યાથી ક્યા ઉઠાવી ગયા
હું અવશ થઈ ખેચાતી રહી,હકીકતથી દૂર લઇ ગયા.
સપનામાં કેટલું ચાલી,ના પગ દુખ્યા ના થાક ચડ્યો
કેટલી વાતો! ના મારી જીભ થાકી,ના બોલ છૂટ્યો
પ્રિયતમ સાથે મે ખુલ્લી પ્રીત કરી તોયે ના મોભો તૂટ્યો
પણ જરાક આંખ ખુલી ત્યાં સોણલા દગો દઈ ગયા
રાત પણ રિસાઈ ગઈ,અને પાંપણને ભાર દઈ ગયા.
બંઘ આંખોના સપનાઓ દોસ્ત બને,કદી બને અફસોસ
ખુલ્લી આંખે જોવા ખુશીના સપના,આ મને સમજાઈ ગયું
~ રેખા પટેલ ‘વિનોદિની’
Leave a Reply