સમય. .

કોઈપણ જાતના વિશેષણ વગર
આજે તારી સાથે તારી જ વાત. . . .
આમ તો, તને પણ અમારી જેમ. . એટલે કે માણસ માત્રની જેમ. . .
તારા વિશે કોઈ કંઈ કહે એ ગમતું તો હશે જ. . . હેં ને ?
તો લે, સાંભળ. . .
તું અકળ છો. . . ને, વળી પારદર્શીય ખરો,
હું જેવી છું એવી બની રહું એવું તું કાયમ ઈચ્છે,
એ રીતે તું મારો હિતેચ્છુ પણ ખરો. . !
ને, ગુરુ તો તું સ્વભાવથી જ છો. . !!
ચાકડે ચડીને. . નિંભાડે પાકીને. . પાણીને શીતળ બનાવતા
માટલાનું દ્રષ્ટાંત આપીને
તડકામાં ગુલમ્હોર સમું ખીલવાના પાઠ તેં જ મને ભણવ્યા છે. . !
વળી, મારી અંદરના સત્વની સંભાવનાઓ પણ
વાર-તહેવારે કસોટી કરી કરીને તેં જ તો નિખારી છે. . !
મૌન અને શબ્દોની સાપેક્ષતાથી સભાન પણ તારા કારણે જ થવાયું છે.
બસ. . આજે તો આટલું જ. . .
વધારે ફરી ક્યારેક. . .
કારણકે. . . આપણો સંગાથ તો. . જીવનભરનો છે. . . !

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા