-
એક તાલ ભીતર મહીં
દરિયો ભરી વિરહ જળ ‘બા’ની સ્મૃતિમાં વહ્યાં કુંભ અસ્થિનો બે હાથોમાં ભરાવી એ ક્યાં ગયો?
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
तेरी मौजुदगी का मेरी
अब मिलेंगे तो ना जाने देंगे युँ बाहरसे आपको सुनाएगे हमारी तनहाई के जो किस्से हजार है
-
તમારા શ્હેરની એકેક શેરી
પ્રણાલી છે અહીં સૌથી જુદી, જો ભૂલ પકડાશે, મરેલા પણ ઊભા થઇને તને સૌ કોસવા માંડે.
-
-
-
મારી દુનિયા
આજ તો મારા અસ્તિત્વ નો અહેસાસ, મારી ઓળખ… મારુ તારા મા તારી બની શ્ર્વશ્ર્વું, તારા નામ સાથે ભળવું.
-
-