2019

Search again, If you can’t find the right things…

Read whatever you like to…

भूलकर सब रस्म

हर बार जाकर तुम कुछ नया लाओ भी कहासे, तो वही पुराना इश्क में इंतजार कराते हो तुम
એમ તો દરરોજ દેખાયા

હોળીનું શ્રીફળ બનીને ‘ દોસ્તો’, કેટલી જગ્યા વધેરાયા અમે.
કૃષ્ણ વિના કેમ રાધા રે

જકડાય જસોદા જાયો એકજ બંઘે, બાકી કાલીનાગ થી બંધાયો નહિ.
એની નજરમાં

કોઈ જરૂર તેને નથી. અને મારે શબ્દો સાથે દોસ્તી થઇ ગઈ.
भंवर में ज्यादा लोग डूब जाते हैं

ना शामिल करो बदनशीबो की गिनती में कभी हमारा नाम सिर्फ आशिक ही जमाने में हर वक्त कुछ नया कर जाते है
એફ.બી.પર રોજ અંકિત

દિલથી દિલ’ સિદ્દીક’મળે તો શક્ય છે, કોઈની આંખે સુરક્શિત થૈ જતો.
કુદરતની પરસાદી, વરસાદી કવિતા….

ના ભીજાઈ મારી કોરી ચુનર, દલડું કેમ કરી ભીજાયું જાણે ભીજાયેલી ઓલી ધરાનું મન મલક્યું ધીરે ધીરે
એકાંતે ઝળક્યું મન

મનની સઘળી વાતો હું એ મહી વહાવતી. એજ કારણે એ રૂપાળી, જગમાં બહુ મહાલતી.
ज़िंदगी तुम रोज़ बदलती हो

कभी बनकर रंगीन ख़्वाब आँखों में झलकतेी हो कभी रंगहीन आँसू की तरहा आँखों से छलकती हो.
એકબીજા

એ અવસ્થા દુકાન પર આવી, જ્યાં જરૂરત ઉધાર માંગે છે.
સાંજ થવા આવી છે જો …

હસતા મુખે આવીને તું અવનીને આવકાર, રે ભાઈ સાંજ થવા આવી છે જો
बहोत जी लिया

येँ आँखे तेरी जुदाई को अब भी प्यार करती है आंसूकी भाषा ना समजे इतने बड़े बेरहम नहीं
હોવું સાર્થક કરીએ…

શાખ નજરમાં આવે સૌ ને, મૂળ રહે અણદીઠાં, ભીતરના વૈભવથી અંતે ફળ આવે મધમીઠાં,
એક સારી પળને

દૂર ઝમઝમ છે તો ‘સિદ્દીક’ કોઇ ‘દિ, આંસુઓથી પણ ગુનાહો ધોઉ છું.
કારણ વિનાં લોકો

આખી ધરા ચમકી ઉઠે છે સૂર્યનું પ્હેલું કીરણ પડે ત્યાં તારા વદનની તેજ કાંતી સૂર્યની ઝાંખી ભર્યા કરે છે
એકલતાને ઓરડે

એકલતાના પહોળાં થયેલા હાથમાં સમાઈ ગઈ. મારા અંતરમનની ઉદાસી પળમાં ખોવાઈ ગઈ,
बरसों से

दीवार पर दो लटकी तस्वीरे जैसे है सालों से पास पास सजती है,
હોવા પર પડદો પાડીને

સપના સૂકા વાવું… મોટા થઇ ગુમાવ્યું શું એ હું જ મને સમજાવું…
એક તરફ

છે ખુદાની મહેર ‘ સિદ્દીક’ એટલે, મારી ગુજરાતી પ્રથમ ભાષા નથી.
કાચની બારી

આ જોઈ મારું મન ભરમાયું, સોનું ઝીલવા એ લલચાયું.
એકબીજાનાં દોષ જોવાનું

નક્કી થયેલી ક્ષણો મહી આ જીવન અટકી જવાનું, અટક્યા પહેલા સાચું જીવન જીવતા જઇયે તો સારું.
તું મારા ફેસબુકનું સ્ટેટસ

હું, તું, આપણે એટલું ઘણું જીવને, જન્મોજન્મ તું એક જ બસ છો.
बरसो के प्यासे दिल

शीशमहल में जलती रही शमा उम्रके हर पड़ाव तक, अब गिरते मीनारों को फिर हाथ लगाने आया
હોય અલગ અજ્વાળું સૌનું

બંધ સરોવર થાવા કરતાં, વહેતું મનને રાખ્યું, મારગ હોય નહિં તો કેડી, ઉપર ચાલી નાંખ્યું,

Sarjak – Be the one

As a Open and Platform for Native Literature, We are glad to have you at Sarjak’s World. If you are ready to Join us please feel free to connect with us or learn more from us.

We are Free, Open and Non-Commercial for Serving and Searching Literature around us.

Be the one, Be the Sarjk.

Open Invitation

Join as Contributor

Copying, distributing, or sharing our content without permission is strictly prohibited. All content on this website is sole property of Respective owners. If you would like to use any of our content, please contact us for permission. Thank you for respecting our work.