2019

Search again, If you can’t find the right things…

Read whatever you like to…

हाथोंकी इन लकीरोमें

कुछ बात संभालते हम, और कही संभल जाते ना दुखोंकी बाढ़ आती, ना सुखोंकी बलि होती
વૃદ્ધાશ્રમમાં પુત્રની જ

આંખો સૌની એટલે જ તો રડી છે બધાંને પોતપોતાની અપેક્ષા નડી છે
રાહમાં પથ્થર હશે

આવશે હવાડામાં, જેટલું ભણતર હશે.
એવો ઝોલ કરીએ

હાલ ને પાછો કાંઈ એવો ઝોલ કરીએ મસ્ત પાસ્ટને ફરી પાછો સ્ક્રોલ કરીએ
हर सोचसे कहती हूँ

तुम्हे पाकर हर जिक्र में जहाँ पा लिया था हर सुबह फिर खोकर वो अब सब्र जताती है.
હવે અશ્રુઓને દદડવું નથી

કહ્યું પ્રશ્નએ જઇને સરકારમાં, કિતાબોનું ભારણ ઊંચકવું નથી.
મારે ઘાસ નથી ખાવું

કોઈનો દીવો ઠારી પ્રકાશ નથી થાવું બોટલે કેદ મારે સુવાસ નથી થાવું
ગાલિબ, મીર કે ઘાયલ

ક્યાં ગાલિબ, મીર કે ઘાયલ થાવું છે શબ્દ જો બને નટરાજ, તો પાયલ થાવું છે
हर चाहत पूरानी हो

मिले अगर खुदा कही खुदको मांग लूँ हर बार शाम सुहानी हो जरुरी तो नहीं.
સુધારે છે ચેહરા જ્યાં

સુધારે છે ચેહરા જ્યાં ખુદની છબી, બતાવે છે એને ખતા, આઈના.
हम पर भरोसा

आशिकी का शोख आपका बहोत पुराना मालुम न था युँ हमें आपका आजमाना
સાસરિયે તો બસ અમથી જાય છે

આંખોની ઉદાસીને ઘોળીને પી જાય છે બેન કદી મા તો કદી સખી બનતી જાય છે બેન
कुछ करने से पहले, मरना मत.

आहार, निंद्रा, भय, मैथुनमें पूरा जग फसता हैं तुं सिर्फ उसमे फसना मत
મૂડ તો મારો ઝઘડવાનો નથી

એ મને રડતી મૂકીને જઇ શકે, એક, એ છે કે તડપવાનો નથી.
हम अंदाज़ बदलते है

हमनें दी आज़ादी सबको, आज़ाद रहना सीखा लिया नहीं करेंगे अब हम,
મુઠ્ઠીભર ચરણો લડી રહ્યા

મુઠ્ઠીભર ચરણો લડી રહ્યા હતા, ભાડૂતી મોઢા હસી રહ્યા હતા.
सुनाऊँ धड़कन का ताल

मै सिर्फ हुँ परछाई, इसी दिल में तुम पले हो पैरो पे तेरे किये है सजदे,दुआ में तुम भरे हो
માણસાઈ – લિબાસ થૈ જાઉં

સાવ કાચો ઘડો છું માટીનો, એક શબ્દે ઉદાસ થૈ જાઉં.
નાની દીકરી ને જાવું ચાંદામામાં પાહેં…

મોડાં આવ્યા એમાં મારાં આંસુ પુરા ના સુકાયાં, આખો દી ને કાલ ની રાત લાગ્યું ભીનું ભીનું,
તમે નાગરિક ધર્મ નિભાવોને

દેશ દેશ ખાલી શું કરો છો, તમારો દ્વેષ ઉતારોને દેશ આગળ લઈ જવાં,સૌને ભાઈ-બહેન માનોને
सायबा मोहे रंग

सायबा मोहे रंग दे रे, थोडो सो म्हारे तू झांक रे. बाज्यो तो धमाधम ढोल रे,
માણસ મટી ગયા છતાં

ક્યારેક તૂટી જાય આ વાસણ ન કૈ’ શકાય, વિશ્વાસની આ શહેરમાં મુદ્દત ન થઈ શકી.
वाह रे तेरी खुदाई !!!

जुदा करने वाले को भी दुरिया खलती है कभी गर्मी में आग और बर्फ होकर सर्दियो में बरसा वो कभी
માણસ મટી ગયા

દિલમાં મળી જગ્યા મને ક્રુપા છે ,એ જબસ, ‘ સિદ્દીક’ આ નોકરીથી ઇમારત ન થઈ શકી.

Sarjak – Be the one

As a Open and Platform for Native Literature, We are glad to have you at Sarjak’s World. If you are ready to Join us please feel free to connect with us or learn more from us.

We are Free, Open and Non-Commercial for Serving and Searching Literature around us.

Be the one, Be the Sarjk.

Open Invitation

Join as Contributor

Copying, distributing, or sharing our content without permission is strictly prohibited. All content on this website is sole property of Respective owners. If you would like to use any of our content, please contact us for permission. Thank you for respecting our work.