-
-
-
-
-
કોઈ છે અંધાર કે અજવાસમાં
ક્યાંક જોયું છે તમે ભેગુ કર્યુ હો કાલનું, પંખીઓ આ કેટલા ઉલ્લાસમા જીવી રહ્યા.
-
શ્હેરના ડામર ઉપર રણની કસુંબલ સાંઢણી…
જાવ જઈને કોઈ રોકો, નીકળ્યા છે સેંકડો લોકો; ફોડવા પથ્થરના ફુગ્ગાઓ રબરની ટાંકણી લઈને.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
આ વર્ષોના સ્મરણ
દિવસ-ભર કામ કરતાં યાદનાં પંંખીને પકડી કેમ રાખું હું? પડી જ્યાં સાંજ ને, ટૉળા ઉમટયાં આંકડૉમા કેમ ઉતાંરૂં
-
-
-
એ જ મારે જોવું છે
આવ, મારા આંસુની ઓ તીવ્રતા તું આવ, તારી રાહમાં છું ક્યારનો, કેટલું વ્હેરી શકે છે તું મને આ શારડીમાં એ જ મારે જોવું છે.
-
-
-
આ મૌન વ્રત ઘણું થયું
નજરોથી ના પકડાયું એને શબ્દોથી જકડી લઈએ, ઝંખાનાઓના રખોપા કરતાં જીવતરને જીવી રહીએ.
-
एक बुलबुला पानीका
ख़ुद को खोके रोते बच्चोको हँसता मानता हूँ, ना किसी हाथोमें पलभर भी रुकना जानता हूँ .
-
-
શ્રદ્ધા મારી જોઈને છે ઈશ્વર સુધ્ધાં ગેંગેફેંફે.
એ રીતે જોયું એણે કે તલવારોનું કઈ ના આવે, પળવારે તો થઈ ગયું’તું બખ્તર સુધ્ધાં ગેંગેફેંફે.