-
વાર્તા – કેનવાસ | જ્યોતિ ભટ્ટ
તમે કદી ઉછળતી, નાચતી, કૂદતી નદી જોઈ છે…? મેં જોઈ છે… આજથી વર્ષો પહેલા. ખીલતી કળી જેવી એ મને જોતાંની સાથે જ ગમી ગઈ.
-
-
Ladies First – પણ કેટલી…?
લેડીઝ ફર્સ્ટ એ વાત બરાબર, પણ એનો અર્થ એવો નહીં જ ને કે કલાક પહેલાં આવેલા પુરુષ કરતા બે મિનિટ પહેલા આવીને ઉભેલી સ્ત્રીનું કામ થઈ જાય. એને ઘરે કામ હોય તો પછી પુરુષને પણ કામ તો હોય જ ને…?
-
7 days to die – Short Story
અરે આ શું …હજી તો કેટલા કામ બાકી છે..અરે જિંદગી જીવવાની શરૂઆત કરી છે… ” પણ ડોકટર ક્યાં કશું બદલી શકવાના હતા. એતો મેડિકલ રીપોર્ટમાં જે લખ્યું તેના આધારે તો વાત કરતાં હતાં..
-
કૃષ્ણ સાથે ચર્ચામગ્ન…
જીવું છું તો કેમ…? એનો કોઈ જવાબ નથી કોઈની પાસે, અને મરી પણ જઈશ તો કેમ…? એનો કોઈ ભરોસો પણ નથી. બસ મનમાં જો કાઈ છે તો એ છે ડર…
-
Salam Bombe | 24 August 1988 – France
ઝાંઝવાના જળ પાછળ દોડતી બોમ્બે સ્ટ્રીટની અનેકો ઝીંદગીની દાસ્તાન… ક્રિષ્ના એના ભાઈની બાઇક સળગાવી મૂકે છે અને એની મા એને કહે છે, કે ઘરે ત્યારે જ પાછો આવજે જ્યારે બાઇક રિપેરના ૫૦૦ કમાવીને લાવે… આ છે શરૂઆતી બેકગ્રાઉન્ડ…
-
પ્રિય સખી | જ્યોતિ ભટ્ટ
કદાચ આવા માણસોને ખબર જ નથી હોતી, કે પોતાને શું જોઈએ છે ? અથવા તો એમ કહી શકાય કે આવા લોકો કાલ્પનિક દુનિયામાં જ જીવતા હોય છે. એ મનોમન કલ્પના કરે છે, કે મારે તો આખા દુનિયા ફરવી છે. પણ, તેઓ એ નહીં વિચારે કે ખિસ્સામાં પૈસા કેટલા છે ! સપના જુઓ, જરુર જુઓ, સપના…
-
Ketty & Raven’s Conversation – Fentacy and Freedom
જ્યારે પણ કોઈ શારીરિક સેક્સ અને પ્રેમ વિશે પૂછે છે, ત્યારે કેટ્ટી પોતાના કથનોમાં હંમેશા એવું જ કહે કે એ પોતાના પતિ નેલ્સન ડોકને બેફામ પ્રેમ કરે છે અને આગળ પણ જીવનભર કરતી રહેવાની છે. આ વાતને કેટ્ટી અને ડોક બંને જાહેરમાં સહર્ષ સ્વીકારે પણ છે.
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૨૧ )
એરપોર્ટ તરફ જતાં જતાં હું કોલકત્તા ને જોઈ રહ્યો… કાંચી વિનાના કોલકત્તા ને…! તેણે કહ્યું પણ હતું, ‘કે તું કોલકત્તા આવીશ, અને હું જ નહી હોઉં તો…? તને કોલકત્તા કોણ ફેરવશે…?’ મારા કાનોમાં કાંચી નું હાસ્ય ગુંજતું રહ્યું. અને હા, કાંચી એ તો સફરની શરૂઆત કરતા પહેલા એમ પણ કહ્યું હતું… ‘તું આ સફર માટે…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૨૦ )
આ છોકરી ખરેખર જે માનતી હતી, એ જ જીવતી હતી ! એના માટે પ્રેમ એ ક્ષણભરમાં પણ થઇ શકે એવી લાગણી હતી… એના માટે પ્રેમ એટલે એકબીજા ની સાથે ન હોવા છતાં જીવી શકાય એવી લાગણી હતી… એના માટે પ્રેમ એ, એકની જોડે બીજો મરે જ એવું જરૂરી ન હતું…. ! અને કદાચ એટલે જ…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૯ )
એણે હાથ બતાવ્યો. તેની આખી આંગળી લોહીથી લાલ થઇ ચુકી હતી ! મેં એનો હાથ મારા હાથમાં લીધો, અને તેનું લોહી ચૂસી લેવા મારા મોઢા ની નજીક લાવ્યો… અને એણે એક ઝાટકા સાથે એનો હાથ છોડાવી લીધો, અને બોલી, “અભી હું તને મરતાં નહી જોઈ શકું !”, અને એટલું કહેતાં ની સાથે એણે તેની આંગળી…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૮ )
“એ ચોપાટી પર ગયા છે… તેમણે જતા જતા મને ટીપ આપી હતી, અને કહ્યું હતું કે એક માણસ આવશે, લગભગ પાંચ વાગ્યે… એની નજરોમાં એક ઇન્તેજારી હશે જ… તું આરામ થી એને ઓળખી શકીશ ! એને કહેજે કે, ‘કાંચી ચોપાટી પર ગઈ છે’…!” એનું એટલું કહેવું અને હું ખુરશી હટાવી ઉભો થયો, અને સડસડાટ કેફેની…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૭ )
“મી.બંસલ, બંને તેટલું જલ્દી કરજો. મારી પાસે વધારે સમય નથી…!” “સ્યોર માય બોય ! આજ થી જ મારી ટીમ ને કહી દઉં છું… બુક નું પ્રમોશન સ્ટાર્ટ કરી દે, અને જોડે એડવાન્સ બુકિંગ પણ લેવાનું શરુ કરી દે ! આ મહિના દોઢ મહિના સુધીમાં બુક નું લોન્ચિંગ ઇવેન્ટ પણ ગોઠવાઈ જશે !”
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૬ )
એ બોલી, અને ફરી એકવખત ‘આભાર’ નો ભાર લાદતી, ચાલી નીકળી ! એ મારી નજરો થી દુર થતી ગઈ. ફરી એકવખત એ દુર જઈ રહી હતી, પણ આ વખતે મારી પાસે એને રોકવા માટે કોઈ બહાનું ન’હોતું ! છેલ્લે એ જઈ રહી હતી, ત્યારે મને એક વાર્તા દુર જતી દેખાતી હતી… અને આજે મને તેની…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૫ )
“મને તો હમણાં ભૂખ નથી. જો તને ભૂખ હોય તો રોકાઇ જઈએ, નહિતર રેહવા દે…!” “ભૂખ તો મને પણ નથી…” “હમ્મ… તો ચાલ આપણે વાત જ પૂરી કરીએ હવે…” “હા બોલ આગળ…, પછી શું થયું..?” આ ‘પછી શું થયું?’, એ શબ્દો જ જાણે મને અને કાંચી ને જોડી રહ્યા હતા… !
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૪ )
આજે કાંચી એ રીસેપશન પર કોઈ વાત પણ ન કરી, કે ન કાર ચલાવવા આગ્રહ કર્યો ! મેં ગાડી ચલાવી, અને હાઇવે પર દોડાવવા માંડી ! પણ આજે અમારી બંને વચ્ચે એક ભયંકર શાંતિ છવાયેલી હતી ! ડર લાગે તેવી શાંતિ ! અને એથી વિશેષ મને મારા કર્યા પર ક્ષોભ થઇ રહ્યો હતો. આવેશમાં આવી,…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૩ )
આજે અમને એક રૂમમાં રહેવામાં પણ વાંધો ન હતો, કારણકે હવે એ વાત નવી નહોતી લાગતી ! રૂમ સરસરીતે સાફ કરેલ, અને વ્યવસ્થિત લાગતો હતો. થોડીવારે અમે ફ્રેશ થયા, અને સાથે જમ્યા. પણ આજે કાંચી ને પણ ઊંઘ નહોતી આવતી… એટલે અમે આડી અવળી વાતોએ વળગ્યા હતા. અને કાંચીએ જમવાની સાથે, ડ્રીંક ની પણ એક…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૨ )
હવે શું એમાં મારી સહેજ પણ ભૂલ હતી !? શું હું એવું ચાહતી હતી કે એ કુમળો જીવ ગર્ભમાં જ મરે..? પણ આપણો આ કહેવતો ‘સમાજ’ એવો છે જ એવો, દરેક બાબત ને ગોળ ફેરવી સ્ત્રી પર લાવીને ઉભી કરી દે છે…! ગમે તે થાય, દોષી તો સ્ત્રી જ હોય છે નહી !?”, એની આંખમાં…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૧ )
મન તો થઇ આવ્યું, કે એનું માથું મારી છાતીમાં દબાવી લઉં, અને એને રડવા માટે ખભો પણ આપું ! પણ હું એવું કંઇ પણ કરી શકવા માટે પોતાને હકદાર ગણતો ન હતો ! આખરે ક્યા હકથી હું એને એ ખભો આપતો? કાંચી મારી કોણ હતી? હું એનો શું હતો? એની જિંદગીના એટલા બધા પાત્રો, અને…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૧૦ )
મેં જાણી જોઇને બીજી સિગારેટ ન કાઢી. કારણકે મને ખબર હતી કે એ મને એની સિગારેટ ફૂંકવા આપશે જ… ! અને એ બહાને હું ઇનડાયરેકલી, એને ચુમીશ ! આઈ મીન પેસીવ કિસિંગ ! અને એવું થયું પણ… ! અને બસ એનો એટલો જ સ્પર્શ માત્ર મને રોમાંચિત કરવા માટે પુરતું હતું !
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૯ )
હું ચુપ થઇ ગયો. એણે ‘ઘણું બધું’ પર વિશેષ ભાર મુક્યો હતો ! જે મને વિચારવા પર મજબુર કરી રહ્યો હતો. ‘કાંચી’, ‘બાબા’, ‘ઇશાન’, આ બધા મારા મનમાં એકબીજા સાથે ટકરાવવા માંડ્યા ! થોડીવારે મારા વિચારો કાંચી ના દૈહિક લાલિત્ય તરફ પણ આકર્ષાયા ! માનું છું, એ મારા માટે શોભાસ્પદ નહોતું જ… ! કોઈ પારકી…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૮ )
“ઇશાન… ! ઇશાન શર્મા ! હું જયારે હાઇસ્કુલમાં પ્રવેશી ત્યારે, મારી અને એની પહેલી મુલાકાત થઇ હતી ! પટનામાં ! એ મારાથી બે વર્ષ મોટો હતો. હું આઠમાં ધોરણમાં હતી, અને એ દસમામાં ! હું એ સ્કુલમાં નવી હતી. અને એ સ્કુલમાં પ્રાયમરી પતાવીને હાઇસ્કુલમાં નવા પ્રવેશેલા વિદ્યાર્થીઓ માટે, એમના સિનિયર્સ દ્વારા એક નાનકડી ‘વેલકમ…
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૭ )
“આમ શું જોવો છો લેખક સાહેબ? ક્યારે કોઈ છોકરી સાથે સિગારેટ નથી પીધી કે શું…?”, કહી એ હસી પડી. મેં એને સિગાર પાછી આપી, અને કારમાં જઈ બેઠો. થોડીવારે એણે સિગારેટ પગ નીચે દબાવી બુઝાવી,અને કારમાં ગોઠવાઈ.
-
કાંચી – ધ જર્ની ( પ્રકરણ – ૬ )
“ક્યારેક મારી વાતો જ મારા માથા પરથી જાય છે…”, અને અમે બંને ખડખડાટ હસી પડ્યા. “પણ, જિંદગી માં ક્યારેક એવા સંજોગો પણ આવે છે, જયારે વાંચેલી, ઉપજાવેલી, બધી જ ફિલોસોફી વ્યર્થ લાગે… બસ ત્યારે એ ક્ષણને જીવી લેવાનું મન થાય ! ત્યારે તમે ન ભૂતકાળમાં ડોકી શકો, કે ન ભવિષ્ય અંગે વિચારી શકો… ! બસ…
Gujarati
Search again, If you can’t find the right things…
Read whatever you like to…
Sarjak – Be the one
As a Open and Platform for Native Literature, We are glad to have you at Sarjak’s World. If you are ready to Join us please feel free to connect with us or learn more from us.
We are Free, Open and Non-Commercial for Serving and Searching Literature around us.
Be the one, Be the Sarjk.