Poet’s Corner

જિંદગીથી ભાગવું છે તો સુઈ જાઓ અયાચકથી માંગવું છે તો સુઈ જાઓ

વિધવા સોનલે મૂકી તી કાળી પોક ને આભ જેવો એ પાછો આકાશ ગયો તો

મર્યા પછી પણ ફોટા હોવાં જોઈએ સપનાઓ ખૂબ જ મોટાં હોવા જોઈએ

કાયમી અવેલેબલ હોય છે પુરૂષો ખુબ ઊંડે ખોતરવા પડે, ક્યાં ટેલેબલ હોય છે પુરુષો

સ્વીકારવાનું પ્રાવધાન કરી લ્યો જાત સાથે સમાધાન કરી લ્યો

પરાણે વ્હાલો લાગતો પ્રણય છું દુનિયાની આંખનું કૌતુક વિસ્મય છું

ઇશ્વરે પણ જ્યાં માંગવું પડે એ બાપા જલારામ છે પરીક્ષા કરવામાં ભાગવું પડે એ બાપા જલારામ છે

ગુમાવવા પડે છે મિત્રો ને સ્વજનો નિષ્ફળ કર્મ જ છે સફળ હોવું

વિદ્યા ને શાંતિ સાથ,મૂર્ધન્યતેરસ રે લોલ ઝેરું પ્રેમના મેળવણે, ગોરસ અનન્યતેરસ રે લોલ

માતૃભાષાને વિસરાવી અંગ્રેજીએ મા ને ઘેરેલાં વિદેશીઓને ભગાવો ને

કાચી હશે ત્યાં જ એ પાકી જશે કળિયુગમાં સત્ય, કરુણા થાકી જશે

તમે ખમતીધર તો મારી પાસેય ખુમારી છે સૂર્ય તમારો તો મારી રાતેય અજવાળી છે

વિચાર ફેરવે છે લોકો નિર્ધાર ફેરવે છે લોકો

ટોપી,ખાદી, ભાષણોથી ન થવાય મહાત્મા ગોળી ખાતો ગાંધી વાણિયો થવું પડે છે

ના કરવાનું હોય એ થઇ જાય છે જે કરવાનું હોય તે રહી જાય છે

ક્યાં જોઈએ કુબેરનું ઐશ્વર્ય પરહિત બસ મનમંદિર આવે

કોઈનાં દુખે દુઃખ બનાવજે કોઈનાં સુખે સુખ બનાવજે

જાત ના આટલી બેફીકરી હોત પરાણે વ્હાલી લાગતી લાડકડી હોત

હું તેજ ઉછીનું લઉં નહીં હું જાતે બળતું ફાનસ છું.

થાક્યો છે છપ્પન ભોગ રામ ની રાહ જોઇને એંઠા બોર લઈને બેઠેલી શબરી સૌને ખટકે છે

મે એટલે જ નફરત મૂકી છે પ્રેમ માટે ય જિંદગી ટૂંકી છે

પ્રીત, પીયું, પાનેતર, વફા હવે થઇ હંગામી જન્મોજન્મની ચૂંદડીને ખેસ જોઈએ છે