કુદરતી સંપતિની જાળવણી અર્થે ઉજવાતા દિવસોમાં વસુધૈવ કુટુમ્બકમની ભાવના સૌથી પહેલા રહેવી જોઈએ. પછી આપણી ને પારકી સંસ્કૃતિ. કારણકે, કુદરતી સંપત્તિનું સંવર્ધન કરવામાં કે નુકસાન પહોચાડવામાં કોઈ એક સંસ્કૃતિ કે દેશ કે લોકોનો ઈજારો નથી જ અને શક્ય પણ નથી.

કહાની હર ઘર કી. આપણે કોઈક પાત્રમાં તો આપણી જાત ને આપણા ઘરના સભ્યોને પણ શોધી જ લઈએ. બધાના જોવાના, સમજવાના, નિરીક્ષણ કરવાના ને અનુભવોના અલગ નજરિયા હોય છે.

કીડી કેટલા પ્રયત્નો પછી સફળ થતી હશે, અથવા તો કેટલી બધી વખત નિષ્ફળતા તેને મળતી હશે, તેમ છતાં તેને સફળતા-નિષ્ફળતા જેવી કોઈ જાણ જ નથી. બસ એને તો એના કર્મ અને પ્રયત્નોમાં જ વિશ્વાસ છે.

લોકો સુધારશે જ નહિ એવું બ્રહ્મવચન સદા ગુંજતું રહે છે. પણ જે લોકો ખરેખર દિલથી સમર્પિત થઈ પ્રમાણિકતા અને યોગ્ય રીતે કામ કરે છે તેમને આપણે પ્રોત્સાહન આપીએ છીએ ખરા ઘણા સ્થળોએ વાર્ષિક સમારંભરૂપી કહેવાતા એવોર્ડ્સ અને સર્ટીફીકેટ આપીને ફોર્માંલીટીઝ પૂરી પણ થાય છે.

કહેવાય છે ને “બાલ કી ખાલ નિકાલના” બસ, એવું જ કઈક. કોઈપણ ક્ષેત્ર પકડી લો, કોઈપણ વ્યક્તિ શોધી લો.(એમાં મારો પણ સમાવેશ થઈ ગયો). બે વ્યક્તિ ભેગા થશે અને આપણી કાને જાણતા-અજાણતાં વાત પડશે કે કોઈકની મોટાભાગે ૯૦% ટીકા જ સંભાળવા મળશે.

જેમ એક સ્ત્રી માં બને પછી જ પૂર્ણ સ્ત્રી બને છે… તેમ પુરુષ પિતા બને પછી જ સંપૂર્ણ બને છે ત્યાં સિવાય પુરુષ અધુરપ જ મહેસુસ કરે છે. હા, સ્ત્રી હંમેશા પોતાની વાત કે પોતાના વિચારો કોઈ ને કોઈ સ્વરૂપે વર્ણવી શકે છે

ગર્ભાવસ્થા દરમિયાન સીમંતનો પ્રસંગ  થાય છે.. હું માનું છુ ત્યાં સુધી કદાચ આવનાર બાળકના જન્મ પહેલાનો ઉત્સવ કે જેનાથી આવનાર બાળક માતાના ગર્ભમાં જ ખુશીઓ અને આનંદનો અભાસ કરી શકે.

ઈશ્વરે માત્ર  આ ખુબસુરત દુનિયા બનાવી… પણ આપણે દેશ, રાજ્ય વિગેરેનું  વિભાજન કરી અને બોર્ડર બનાવી અને દુશ્મનાવટ  ઉભી  કરી નાખી.. ઈશ્વરે માત્ર મનુષ્યો બનાવ્યા..

સંબંધ છે એટલે તહેવાર છે, તહેવાર છે એટલે સંબંધ નથી. ઘણીવાર જોયું છે કે રક્ષાબંધન હોય એટલે ફરજીયાત રાખડી મોકલવી, બાંધવી કે આ પ્રસંગ કરવો જ પડે.

આ સમગ્ર સૃષ્ટિમાં કોઈપણ બંને વસ્તુઓથી અલિપ્ત નથી. આપણે કહીએ કે માણસની જીંદગીમાં જ સુખ અને દુઃખ આવ્યા કરે..? ના, પશુ-પક્ષીઓ પણ આ સુખ-દુઃખના સંગાથી છે…