Poet’s Corner

પપ્પાની પીઠ પર ઘોડો ઘોડો રમતી નાની કુમળી બાળકી સગીર થઈ,

તનની   સુવાસ   એની  કસ્તુરી  સુગંધ  લાગે, પવન   સપાટે   ઉડે   છુટ્ટા   એનાં   વાળ  છે,

ભાલે બિંદી ચમકારા લેતી તેજ નિતરતી

ખુશીથી સીંચેલાં સપનાઓ રાત જગાડે મારે

આ ઈશ્કનાં  વિશાળ એવાં   કેટલાં સાગર તર્યાં! ના  પૂછશો  કો’ આંક એનો જે પડયાં ડૂબી મર્યાં,

જંગલમાં ગર્જના થાય છે ત્યારે હરણ ડરવા લાગે છે, પક્ષીઓ સાંભળીને થરથર કંપવા માંડે છે. મુશ્કેલીને નજીક આવતી જોઈ જંગલમાં લાકડા વીણવા ગયેલાં લોકો પોતાનું કામ છોડી ઘર તરફ પ્રયાણ કરે છે

કર ચક્ર ધરે કર પદ્મ ધરે, મુખ સ્મિત અને સુર વેણુ ધરે,

આંબા કેરી ઢળક ઢળકી એક ફંટાઈ ડાળી, પીડા સાથે વહન કરતી રક્તનાં સાજ વાળી,