Gazal

બાળકો લડી શકે છે અને રડી પણ શકે છે જાતને જડી શકે છે કારણ એનામાં હરીફાઈ નથી

રાવણને મારીશ તીર તો છાતીએ જ મારીશ હું રામનો જ વંશજ છું તો ય, મને નાભિ નહીં ફાવે

મિચ્છામિ દુક્કડમ નો આજીવન અમલ આચરણ થકી સદા આ જાપ કરજો

જીવતો તો ર. પા.ને જીવતો રહેશે સદા મોત તારો જોને કેવો રકાસ થયો તો

સત્ય, પ્રેમ, કરુણા ને પુણ્ય જ આવશે સથવારે હે જીવ, તું કોનાં માટે ખોટાં રસ્તે આટલો ભાગે

બહાર શોધવાથી કંઇ મળે એમ નથી અંદર શોધ્યા વિના કંઈ જડે એમ નથી

તમે તમે જ બનજો, ના કૉક બનજો યુનિક બનજો, ભલે ના ટોપ બનજો

આહાર, નિદ્રા, ભય, મૈથુન, રાગદ્વેષ, મોહમાં ફસી માનવી જાતે જ પોતાનાં મોક્ષને નડવાનું કરે છે

જે કંઇ કરે છે તે ખૂબ અઠંગ કરે છે પ્રભુ જ છે જે માયા ભંગ કરે છે

હવે સાધુ ઓછાં ને વધુ બગલાં હોય છે પાડોશી પણ ક્યાં પહેલાં સગલાં હોય છે

શોધવો વિષમ હવે અહીં કર્ણ, સુદામા, વિભીષણ દગાખોર મિત્રો તો જથ્થાબંધ ને થોક માં હોય છે

દેશ દેશ ખાલી શું કરો છો, તમારો દ્વેષ ઉતારોને દેશ આગળ લઈ જવાં, સૌને ભાઈ-બહેન માનોને

હવે પાછો તું આવી જાને કાન્હા વાદો તારો તું નિભાવી જાને કાન્હા

હું ક્યાં રેસનો માણસ છું હું તો ટેસનો માણસ છું

ઝુટવે કોઈ, તગેડે, એ પહેલાં મંડ સોંપવા, નવી પેઢીની હવે ગરજ છૅ.

મને તું અત્ર, તત્ર અને સર્વત્ર આપજે એક તો એક પણ તું મને મિત્ર આપજે

એક કે બે અક્ષર નહીં આખી એ બારાખડી છે અજર, અમર, ઉજ્જવળ બહેનની રાખડી છે

જીવો સુગંધ, સાકર, ઝાકળનું જીવન જગ્યા રોકીને ના બોજ બનજો

પંગતે બેસનારો નહીં બનું હું પીરસનારો હૈયે અયાચકતાનો જામ રહેવાં દેજો

દેવા હોય તો દર્શન દે પૂરાં એ ઈશ્વર, એ પ્રિયે સમૂળગાનો જીવ છું હું, મને ઝાંખી નહીં ફાવે