સતત પથ્થરપણું રાખી રહ્યું છે ઊભડક અમને
અહલ્યાને અડ્યો તો એમ આવીને અડક અમને!

હવે અંધારમાં ગોત્યા ય દેખાતા નથી એ સૌ,
જે કહેતા’તા કે અડધી રાતે કહેજો બેધડક અમને.

થયાં છે બહાવરાં ચરણો ફરી જખમી થવા માટે
ઈજન આપી ગઈ છે જ્યારથી જૂની સડક અમને!

મળ્યાં એ છેક ઢળતી ઉંમરે રસ્તામાં ઓચિંતા
થયું છે એ જ છેવટ જેની રહેતી’તી ફડક અમને.

અમારી પર સતત મોજાં પછાડી મન કર્યું હળવું,
કરી નાખ્યાં છે સાબિત એ જ દરિયાએ ખડક અમને!

ચરસનો પણ નથી ચડતો નશો શા હાલ છે આજે,
હતો એ પણ સમય કે લાગતી‘તી ચા કડક અમને!

~ અનિલ ચાવડા