લાજને એમ તાર તાર ન કર,
માણસાઈનો ખુદ પ્રચાર ન કર.
દોસ્તી જે નિભાવી ના જાણે,
દિલતો શુ હાથનો વિચાર ન કર.
ફૂંક કાફી છે તારી ‘ વસ્તીમાં’,
એ રીતે ઈશ્કમાં દરાર ન કર.
ફૂલ છું સાવ નોખી ખુશ્બોનો,
ગર્વના મહેલમાં શુમાર ન કર.
કોઈ પેઢી હિસાબ નહિ ચૂક્વે,
આ ગઝલમાં કશું ઉધાર ન કર.
જગનો રક્ષક છે ગર મુસલમાં છે,
તુ ગુનાહોનો માથે ભાર ન કર.
~ સિદ્દીક ભરૂચી
Leave a Reply