પાસ જ્યારે તું હતો તો ખાસ તને ચહ્યો નથી
દૂર તું જેવો ગયો કે, એક પળ તું ભૂલ્યો નથી
ધુળ ભર્યા બચપણની ત્યારે કોઈ મેં કદર કરી નહી
મ્હેલની જાહોજલાલીમાં મને ક્યાય મળ્યો નથી
આજ મારી આંખમાંથી કાં સહજ થઇ છુટી ગયો
કાલની વાતોમા ક્ષણભર યાદમાથી છુટયો નથી
મ્હેક માંટીની, નદી, નાળા ને ખેતર બધું છુટયું
બસ ફરીથી કેસુડાનો રંગ મુજને અડયો નથી
ઓ સમય, તું આંખ મીચોલી જીવનભર કરે ભલે
જો અહી મૈત્રીનો મનગમતો ઝરો પણ ખૂટયો નથી
જે રહ્યું નાં સાથ, દિલ એને જ માંગે ફરી ફરી
યાદને જકડીને રાખે, આયનો હજુ ફૂટ્યો નથી
~ રેખા પટેલ ‘વિનોદિની’
Leave a Reply